Önceden de güllük gülistanlık değildik ama yine bereketi vardı; avımız yeterdi, ekmeğimiz olurdu, masraf nedir bilmezdik. Beş altı senedir duman olduk. İnsanlar kursağına girecek tek lokmayı düşünüyor. Açlık sofuluğu bozarmış.
Sayfa 99Kitabı okudu
Bize öyle bir nesil lazım ki geleneksel hayat tarzından nefret etsin, durumu birbirine benzesin, aydın olsun, biraz normal, bir nebze daha aydın olursa da biraz harap olsun. Bir miktar zevk sahibi olsun; artık ayran değil, Pepsi cola içsin. Bu kadar! Sadece bu kadar! Eğer daha fazla değişirse zahmet, sıkıntı ve kargaşaya sebep olur; Bizim için daha çok masraf açar. Bu kadar yeter!
Hayattan siirler , çok hoşuma gitti :)))
Dünya durdukça
Tencere pişirecek, sofra eritecektir.
Eşyaların azgınlığı tamam
Hepsi evlerden taraf.
Kopar musluk, kırılır cam
Hiç yoktan bir masraf.
Geri mi kalır kumaş, deri
Onlar da zalim, kalleş.
Alalı kaç gün oldu
Eskir üst baş.
Erzaklar halimizden anlasa ya,
Anlamaz.
Biter sabun, biter şeker, biter yağ
Biter gaz.
“Evet, çocuk sahibi olmak hoş bir şey. Ancak işe başka bir açıdan bakacak olursak, yeni bir çocuğun dünyaya gelmesi, yeni bir masraf kapısı demektir. Öyle ya, yeni doğan çocuklar karnı tok ve giyinmiş olarak gelmiyor dünyaya...”
Sayfa 50
Ağaç dediğin bakım ister, masraf ister... Kıymetini bilmeyene nimetini verir mi?
Peki bunca emek çekilen, masraf yapılan, Özenilen, yetkilerle donatılan insan niçin yaratılmış? Eti yenmez, sütü içilmez, derisi işe yaramaz, ölüsü bir an evvel toprağa gömülür. Acaba Rabbimiz bir solucana bile bir yaratılış hikmeti taksın, insanı başıboş bıraksın ve 60-70 yıl yeyip içip yatması ve sonunda Ölmesi için yaratsın. Bu, mümkün mü? Kesinlikle mümkün değil. Şu âyet meallerine bakın, aklımıza gelen sorulara ne güzel de cevap veriyorlar:
”Göğü, yeri ve bunların arasında bulunan şeyleri boş yere yaratmadık."(Sâd:27)
"Bizim sizi boş yere, bir oyun ve eğlence olarak yarattığımızı ve sizin gerçekten bize döndürülmeyeceğinizi mi sandınız?“(Mü'minun:115)
