Bir trombosit anısı
Üniversiteye ilk geldiğim sene, derslerim çok kötü idi. Avarelik çağımdı.
Nereden buldum bilmiyorum, Ege Üniversitesi Hastanesindeki lösemili çocuklar için yardım kampanyasına dahil oldum. Bir zaman sonra o çocukların "trombosit" denen bir maddeye ihtiyaçları olduğunu ve bunun kandan sağlandığını öğrendim. Ben de bağış için gittim.
Bugün evlenmenin maliyeti, en ponçik yerden baksan bile 250 bin lira.
Hiç lafı uzatmayacağım, süslü cümleleri de bu defa kurmayacağım.
Bu maliyetin artmasının bir çok sebebi olabilir ama ben bu konuda en çok sorumluluğun kız ve erkek annelerinde olduğunu düşünüyorum.
Hiç mi acımıyorsunuz bu çocuklara hanımlar?
"Zina arttı, ahlaksızlık
Şeref ne kadar acaip değil mi? Türkiye bir sürü masraf yapıp, sizleri okutuyor; Amerika 5 kuruş harcamadan sizlerden faydalanıyor...
Evleneceğim hanımefendi...
“Kütüphanemiz için alışveriş yapmaya devam ediyorum. Sen şimdilik bu kitaplardan alma olur mu daha çok kitap aldım. Bunlar sadece görünen kısmı. Sen masraf etme bunlara..."
Ağaç dediğin bakım ister, masraf ister... Kıymetini bilmeyene nimetini verir mi?
Sayfa 104 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Boşa masraf :)
Herkesi etkisi altına alan bir sürü anlamsız gelenek ve göreneklere uymanın bence anlamı yoktur.
Sayfa 94 - Remzi Kitabevi 18. BASIMKitabı okudu
Namaz, ne kadar kıymetdar ve mühim, hem ne kadar ucuz ve az bir masraf ile kazanılır.
Annem'e
Hiç aranızda böbrek taşı düşürmüş olan var mı?
Acısını çeken bilir derler ya! Sabahın beşi miydi neydi, belimin sol alt yanında korkunç bir ağrıyla uyandım ama öyle böyle değil kendimi yataktan zor attım, yerimde duramıyorum. "Ah anne! vah anne!" diye inlerken annem yanımda bitti bile...Korkusundan eli ayağına dolandı, babam da arkasında.
-Bey, götür şu kızı bir acile de iğne yapsınlar, rahatlar belki. Babam ordan:
- Birazdan geçer ya! Hem şimdi bir sürü masraf olur, biliyosun son günlerde bel fıtığından çalışamadım nerden bulucağım parayı.
Annem:
-Görmüyormusun kız nasıl acı çekiyor dediyse de babam pek oralı olmamıştı. Sevmezdi babam doktorları, kendisi de doktora gitmezdi ki suçlayamıyorum. Annem son çare soluğu komşuda aldı. Beni alel acele Acil'e götürdüler, iğneyi vurulduktan 10 dk. sonra kendimi yeniden dünyaya gelmiş gibi hissettim. Doktor böbreklerimde taş olduğunu ve tedavi edilmem gerektiğini söyledi...İğneler, antibiotikler vs. Annem hastaneden çıkar çıkmaz direk kuyumcuya yüzüğünü satmaya gitti. Yüreğime oturdu, çok zoruma gitti ama hiçbir şey söyleyemedim. Ant içtim ne olursa olsun o yüzüğün daha iyisini ona alıcam diye ve aldım da...Ah annecim, senin hakkın nasıl ödenir? Şimdi ben anne oldum ve seni daha iyi anlıyorum. İnsan nelerini feda etmez ki evladı için ya da nelere katlanmaz ki!
George ORWELL /İyi olmamın mümkün olmadığı bir dünyadaydım.
"Yılda ne kadar harcıyorsunuz kitaba?"
"Kitaplar çok pahalı değil mi, el yakıyor."
"En iyisi kütüphaneler..."
"Ben PDF okuyorum."
"Sahaflar candır."
Son zamanlarda birçok defa şahit olduğumuz cümleler. Biri veya birkaçına mutlaka kulak misafirliği yapmış ya da doğrudan yaşamışsınızdır.
George Orwell
“Bana Mecnun’un gözler ile bak” der.
Türlü hile ve birçok masraf ile Leyla’yı alıp getirdiler. Halife, sabah erken mumları yaktırdı. Leyla’yı dikkatle gözden geçirdi, başını önüne eğdi saatler var ki düşüne durdu. Nihayet kendi kendine dedi ki; “hele onu konuşturayım, belki söz söylerken güler de yüzündeki güzelliği daha çok belirir.” dedi.
Köşesinde hüznün cismi gibi duran Leyla’ya çevirdi yüzünü, sordu Halife Harun Reşid;
“Sen Leyla mısın?”
“Evet ben Leyla’yım” dedi Leyla “ama sen Mecnun değilsin. Onun başında olan gözler sende yok” öyle dedi Leyla, Halife Harun Reşid’e.
Başkalarına baktığın gözlerle Leyla’yı nasıl görebilirsin. O gözleri yaşla yıkamadıkça söz kimindir bilmem ama hakikattir dahi herkesindir.
“Bana Mecnun’un gözler ile bak” der.
Seven sevgiliye Mecnun’un gözleri ile bakmalı. Eksiklik ne o vakit burda. İşe de Allah’a da sevgi ile irfan ile bakmalı. Bilgiyle bakmak başkaca iş. İslam sevgidir, aşktır, irfandır. Başkasını diyenler eksiktir. Sevgi kişiyi tevhide götürür. Tevhide varan varlığın cümlesine aynı nazarla bakarlar. O öyledir, şu şöyledir, falan haldedir. Kalır mı bu kem sözler bu dedikodular sevgi ile bakan da. Sevgisiz bakanın gözüne budaklar batar, kör eder. Kişi kendini kör eden de o körlüğe merhem biçare tabipler biçare.
#TapdukEmre
Oysa onunla evlenecektim. Ama şimdi vazgeçtim.
...
Evlilik masraf kapısıdır.
