Keşke Çanakkale Geçilseydi!
Çanakkale Savaşı’nın, daha doğrusu Çanakkale Deniz Savaşları Zaferi’nin üzerinden 105 yıl geçti, 106’sını kutladık…
Kara savaşlarıyla birlikte, halkımızın gurur kaynaklarından birisi Çanakkale Zaferi’miz. Emperyalizmi, onca yoksulluk içinde dünyanın en güçlü ordularını bir süreliğine de olsa yendiğimiz, on binlerce şehit verdiğimiz bir ulu
2011 itibariyle Türkiye, 27 Mayıs'ın kurduğu askeri vesayetten kurtulmuş, demokrasisini geliştirmiş ve AB'ye üyelik yolunda ilerlemiş bir Türkiye'dir. (...)
Ak Parti, seçim sürecinde, son on yılda gerçekleşen kalkınma ve dönüşüm siyasetinin kurumsallaşmasına ve hâlâ çözülememiş sorunların da kolaylıkla çözülebileceğine yönelik bir
Sayfa 309Kitabı okudu
Azizim İbrahim Cemali,
25 Ağustos 1974
Tam gönlümüzce olmadı ama yine hayli şey oldu. Gazeteleri okudum. Yapılan haritalara baktım. Fakat bugünkü durumu kavramış olmaktan uzağım. Mesalâ Lefkoşa kimin ne elinde, bilmiyorum. Bir bölümü bizde, bir bölümü onlarda diyorum. Fakat bir düz şehrin yarı yarıya nasıl bölüneceğini anlamıyorum. Ateşkes
Bir gün 12 Eylül henüz olmamış her taraf kan deryası, köyler ve şehirler kurtarılmış bölgeler, kıyamet kopuyor. Bülent Ecevit iktidarda. Bizim Türk milliyetçi ve Ülkücü gençlere de valiler aşırı solcu, solcu veya iktidara yaranmak için öyle davranıyorlar. Emniyetin de ileri gelenleri öyle bütün illerde bizim gençlere karşı işkencehaneler kuruldu. Bunun önüne bir türlü geçemedik. Olaylar almış başını gidiyor. Ankara’da bile güneş batınca kent devletin elinden çıkıyordu. Biz bunları da yaşadık. Bunun üzerine bir karma toplantı olmuştu. Meclis’teki Grup ve Genel İdare Kurulu ortak bir toplantı yaptık. Ben dedim ki ‘Türkiye Ecevit’in bu kadrosu ile bu felaketten çıkamaz. Masum çocuklar akıl almaz işkenceler görüyor. Vatandaş feryat halinde, şehirler tedhiş altında siniyor adeta. Sıkıyönetim isteyelim.’ Türkeş Bey ise, ‘Arkadaşlar durum çok ağır, bu doğru. Ama bizim askerler siyaseti bilmezler. Gelirler yanlış iş yaparlar daha çok işler bozulur. Böyle bir şey istemeyelim.’ dedi. Ben de müzakere açılmasını önerince ‘Tamam.’ dedi. Kendi fikrini belli etti. Herkes konuştu, söz bitti oylandı sıkıyönetim yönünde sonuç çıktı. Bundan dolayı yüzünde bir kırışıklık, bakışında bir sertlik görülmemiştir. Sonra dedi ki bana ‘Madem sen teklif ettin o zaman yaz bakalım bildirisini.’ Gittim yazdım.
