İlk kez 5 sene önce derin bir yas dönemindeyken okuduğum bu kitabı tekrar okumak bende yine aynı güzel etkileri yarattı. Ölüm, günlük hayatta pek kimsenin konuşmayı tercih ettiği bir konu değil. Yas ise öyle birkaç günde atlatılan bir süreç değil ve acı en çok konuşarak hafifliyor, en azından benim deneyimim böyle oldu. Sevgili psikiyatrist yazar konuyu, öyle akıcı öyle naif ele almış ki okurken kitabın şefkatini üzerimde hissettim desem yeridir. İçimi ferahlatan, ufkumu açan, yüreğimi hafifleten bu eseri zaman zaman yeniden okumaya devam.
Bana büyük işler çevirmek imkanını verselerdi, neler yapmaya gücüm olduğunu gösterirdim, deriz. Önce siz kendi hayatınızı düşünmeyi, çevirmeyi bildiniz mi? Bildinizse bütün işlerin en büyüğünü görmüş demeksiniz.
Herkesin bu yeryüzünde iyi ya da kötü, genç ya da yaşlı, kadın veya erkek, pişman ya da galip, mutlu ya da mutsuz bir gün evine barkına geri dönme hakkı vardır.