Ama öylece durdum,ilerlemedim ve boşluğa kulak verdim.Artık ne kenti ne sokağı hissediyordum,ne sokağın adını ne de kendi adımı;burada yabancı olduğumu,tanımadığım bir yerde her şeyden müthiş bir biçimde arınmış olarak durduğumu duyumsuyordum yalnızca;hiçbir amacım,mesajım,bağlantım olmadığı halde çevremde ki hüzünlü yaşamı derimin altından akan kanım kadar yoğun algılıyordum.
Hiçbir şeyin benim için gerçekleşmediği,ama yine de her şeyin bana dahil olduğu duygusunu taşıyordum yalnızca..