Yaşıyoruz öylesine; derine inmeden, hiç düşünmeden... Varoluşumuzun nedenini bile bilmeden...
En son ne zaman sorduk kendimize "Yaşama amacımız ne?" diye! Hikayenin sonuna geldiğimizde ne olacak diye! Cevaplardan mı korkuyoruz yoksa soru sormaktan mı kaçınıyoruz sence?
Gerçek hayatta kaçındığımız sorular ve/veya korktuğumuz cevapları