Merten
@maurelius
Like you, I was forced to learn there are those without decency who must be fought without hesitation, without pity.
64 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Sabitlenmiş gönderi
Niçin zorluyorsun ruhunu?
Ebedi planlar için çok güçsüz
Kendine hâkimiyetin kendi içinde ne kadar soylu bir amaç olduğunu, ayrıca mutluluk ve yüksek bir zihinsel kültür için ne denli zengin sonuçlara gebe olduğunu bilmezler.
Okur Takip Önerileri
Yüzyılımızda, tüm çabalarımızı dış dünyanın fethine yönelttik. Böyle yapmak, açgözlülüğümüzü iki misline çıkar maktan, arzularımızı şiddetlendirmekten başka işe yaramadı ve sonuçta eskiden olduğundan daha endişeli, daha sıkıntılı, daha mutsuzuz. Çünkü bu dış fetihler dikkatimizi içsel iyileştirme arayışlarından uzaklaştırdı. Temel iş olan irademizi eğitmeyi bir kenara bıraktık. Böylece anlaşılmaz bir şekilde yoldan çıkarak, entelektüel gücümüzün ve mutluluğumuzun en mükemmel aracını geliştirmeyi rastlantılara bıraktık.
İnsan zihnini en çok onurlandıran bilimsel ve edebi çalışmalar, katiyen -genelde düşünüldüğu gibi- akıl üstünlüğinden değil, hayranlık uyandıracak ölçüde kendine egemen olan iradenin üstünlügünden kaynaklanr.
Öğrenci giderek arkadaşları verdiği heyecana ihtiyaç duymaya başlar; açık havadaki yürüyüş saatlerinden çalimış zamanı genellikle tütün dumanıya dolu salonlarda, alıştığı oyunları oynayarak gecirmek ister.
Ama heniz lise çağında çevresine zarar vermeye baslamış daha ürkütücü bir tür vardır ki bunlar da zaafları nedeniyle kötümserliği benimseyen, kavgaya girmeden cesaretlerini yitirenlerdir. Bütün acizler gibi kimseyi çekemezler, riyakâr ve bayağı bir kıskançlık beslerler. Bu düşük zihniyet onlardan inancından vazgeçmiş yeni bir tür yaratır; bu dönekler sabırlı ve azimli olur: Sanki amaçları, iyi niyetlilerin cesaretini kurmaktır; her an çevrelerindekileri çökerten bir tesir sergilerler. Her türlü kusuru, her türlü açığı yakalamak için pusuya yatarlar ve sonunda uğursuz bir etki gücüne sahip olurlar. Kendi zaaflarının ve onlanı bekleyen hazin geleceğin bilincinde oldukları için başkalarının gayret göstermesini engellemekten zevk alırlar.
Gösteriş ihtiyacı ile tatmin olan bu kibir çok düşük kalitelidir. Çalışmadan kaynaklanan başarılardan duyulan gururla, hatta mütevazı sanat hazinelerini göstermekten veya yolculuklarını anlatmaktan gurur duyan öğrencinin mazur görülebilecek bin bir türlü farklı kibriyle katiyen boy ölçüşemez. Demek ki, sözüm ona "eğlenen" öğrencinin yaşamı, içler acısı bir tekdüzelikte, içler acısı kısırlıkta bir yaşamdır; en önemlisi de aptalcadır, mide bulandırıcı bir aptallıktır.
Çağdaş edebiyatın neredeyse büyük çoğunluğu cinsel eylemin yüceltilmesidir. Romancılarımızın, şairlerimizin çoğuna bakılacak olursa, bir insanın önüne koyabileceği en yüce, en soylu amaç bütün hayvanlarla ortak olarak paylaştığımız bir içgüdünün tatmininden ibarettir!
Sosyete toplantılarının hespi çeşitli bahanelerle, müzikle, sahne gösterileriyle, vb. üzerleri örtülmüş cinsel uyarılardan ibarettir.
Genç adamın bilinci mart ayındaki denize benzer.
Üniversiteden çıkan ve baroda, tıpta, vb. bu mesleklerin getirebileceği paradan başka bir şeye değer vermeyen, hoyratça ve aptalca eğlenmekten başka bir şey düşünmeyen her genç zavallıdır.
Bu nedenle, haklı olarak, iyi kullanmayı bilenin asla zaman eksikliği çekmediği söylenir. En çok boş zamanı olanların yapmaları gerekenler için en az zaman bulanlar olduklarını belirten saptama ne kadar doğrudur: Çalışacak zaman
bulamamaktan şikâyet etmek, korkaklığın ve gayret göstermekten nefret edildiğinin itirafıdır.
Nitekim cesur insan büyük bir kahramanlık gösteren değil, yaşamın gerektirdiği tüm fiilleri cesaretle icra edendir.