...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin. Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı... ve
gün olur,
mavi kıvılcım
şimşekler düşürür
kara kara bulutlar
kendinden göçer insan
yarından, dostundan
yerinden, ocağından
ana yurdundan göçer
Sonsuza Dek Sophia
Gözleriniz madam
Gözlerinize bakıyorum da
Sanki bir yangın yeri
Yüzünüz talan edilmiş bir
İmparatorluktan kalma gibi,
Bir şair oturmuş o iki kaşın arasına,
Tüten dumana ve akan kana bakmaksızın
Aldırmaksızın…
Patlayan bombalara şiir söylüyor gibi
Aslında aşktır en çetin meydan muharebesi
Siz koşuştururken lise bahçelerinde
Dilinizde Ahmet Arif’ten
Mona Roza
•••
Mona Roza, siyah güller, ak güller
Geyvenin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Ah, senin yüzünden kana batacak
Mona Roza siyah güller, ak güller
Günaydınnnnn. :)))
Bir rüyanın içine saklanmış olan gerçek, bazen uyandığımızda bile peşimizi bırakmaz....
Uyku hâlinden uyanıklık hâline geçişin fizyolojik ve psikolojik aşamasını tamamlayanlara günaydınnn, 🧿
Onlara uyku döngüsünün nasıl işlediğini, beynin uyandırma yöntemlerini yada uyandıktan sonra hissedilen duygusal veya zihinsel
Atlar özgürlüktür....
Sen toynağı çamurlu at, Yorgunsun besbelli, Asilliğinde kalmak istediğin duruşunun....
Koşmuşsun, Özgürlüğüne asice, Kim bilir hangi doru nun peşinden, Anlaşılamadan dört nala..
Savrulurken yelelerin,
Rüzgarın sert ellerinde, Sevgi kişnemelerin bile, Duyulmamış, Duyulmamış senin.....
Kimi gün mavi denizle kumsalın, Kucaklaşmasında, Kimi gün toprak kokusunda, Özgürlüğünü savunmuşsun....
Bir parça şeker ile, Katıksız dost sanmışsın herkesi, Öyle asi durmuşsun kii, Teninin ipeksiliği farkedilmemiş.. Ama her ressamın tualinde, Asilliğin belgelenmiş.....
Sen toynağı çamurlu at, Yıllarda yarım asrın devrilmiş, Özgür yaşamanın bedeli,
Asiliğinle dik durarak ödenmiş....
Toz
Ben uyurken baş ucumdaki su bardaklarını kaldırmışsın. Bir uyandım yoklar. Üç gün öncesinden, dünden, sabaha karşıdan… Gecenin boğaz kurutan gebeliğini besleyen su bardakları. Turuncu, sarı, mavi çizgili.
Bu tozdan ev kimleri gördü avlusunda şimdiye kadar, hangi çocukların eline lastik top sıkıştırdı yemek önceleri? Yaşanamayan aşkların açgözlülüğü duruyor sanki merdiven başlarında.
Kadınların sırf çiçekleri soldu diye yas tuttuğu zamandan kalma değil acısı. Bir bebek doğduğunda birlikte büyüsünler diye fidan dikilen zamandan kalma.
Kavgada gürültünün dozu yeşil cam vazonun narinliğince ayarlanır, belki vazo bile utanırdı bu şahitlikten. Bir tek tahta pencereler bilirdi mahremiyetin tatlı tedirginliğini. Duvarlarına şiirler püskürtülmüş. Hâlâ kâfiyeli durur aynı kandan bir ömür biriktiren çerçeveler.
İşte ben uyurken. Bir kuyruklu yıldız uğruna aklımı gökten alamadığım geceden.
Su bardakları...
Yerinden kaldırınca bâki bir toz havalanır, saçlarıma dağılır.
Can istemez hani göz görmeyince. Bir de görmeyince özlenmese, o vakit işe yaradı demektir sarı çizgili bardağın ani gidişi.
Mavi Kelebek Efsanesi
Bundan aylar önce bir kitapta mavi kelebeğin efsanesi diye çok kısa bir yazı okumuştum.
Efsaneye göre insan hayatı boyunca bir kere mavi kelebeği görürmüş ve gördüğü gün hayatı tepetaklak olurmuş bidaha asla eskisi gibi olmazmış.
Son birkaç gündür sebebini bilmediğim bir şekilde kafamın içinde dolanıyordu bu yazı. Ve işte bugün rüzgardan kaçarken evimin bahçesinde çalıya konmuş küçük bir mavi kelebek gördüm aklıma hemen okuduğum yazı geldi.
Fotoğrafını çekmek istedim fakat içerden telefonumu getirene kadar çoktan uçup gitmişti. İşin garibi ise son bir yıldır hayatımın kökünden değişimesine çok ihtiyacım var. Umarım bana güzel haberler getirir küçük mavi kelebek 🦋