Yine içimde çok hoş duygular bırakan bir Mustafa Kutlu kitabıyla burdayım.
Kitabın ismindeki gibi sanki bir mavi kuş, aldı beni farklı diyarlara kondurdu, rengârenk hayatlar izlettirdi.
Kitabın ismi Mavi Kuş ama Mavi Kuş aslında, Anadolu’nun bir kasabasında yolcu taşıma görevi gören, içine kaç yıllık insan hikâyeleri sinmiş, ve bu hikâyelere hoş bir tınıyla tanıklık etmeye devam eden mavi renge boyalı şirin mi şirin bir minibüs.
Konu olarak da; minibüsten tiren istasyonuna doğru hareket eden yolculardan her birinin, hayat hikâyesinin nerelerden geçmiş, nerelerde konaklamış ve nereye gitmekte olduğuna ayna tutan, yer yer o hikâyelerle hüzünlendiren, yer yer güldüren, yer yer de hayrete düşüren samimi bir yolculuk…
Otobüsün şoförü Kenan’ın hayat yolculuğundaki imtihanına ayrı hüzünlendiğimi söylemeden geçemeyeceğim…
Sonu hiç beklemediğim gibi bitse de, Kutlu’nun asıl mesajı kitabın sonuna saklaması hoşuma gitti.
O kadar sıcak bir hikâyeydi ki, minibüsün arka beşli koltuğunda oturan yolculardan biri de benmişim gibi hissettim…
Mustafa Kutlu Anadolu insanını, hayata bakışlarını, sert çizgilerini, samimiyetlerini, hatta köy hayvanlarının bile nasıl karakteristik özelliğe sahip olduğunu çok güzel betimleyen bir yazar. O yüzden kalemini çok sevdiğimi sanırım her Kutlu kitap yorumumda söylüyorum.
Okurunu mest ediyor Kutlu, mutlaka okuyun. Böyle güzel bir yazarı okumadan geçmeyin.
O hep yazsın, biz hep okuyalım inşallah…
Mustafa Kutlu kitabıyla burdayım. Kapağı kapattım direk inceleme yazmaya başladım düşünmeden. 
Mavi Kuş da diyor ki;
"Neşe şimdi gülsün mü ağlasın mı?
Hem gülsün, hem ağlasın.
Hayat budur işte." Öyle işte. Mavi bir eski tosba minibüs üzerinde beyaz bir kuş. Minibüsün adı mavi kuş. Arka koltukta oturan birinin elinde ip, ipin ucunda uçurtma onları takip ediyor. Mavi kuşun içinde birbirinden farklı ve renkli karakterler, hikayeler. Tam böyle traji komik bir Türk sinemasi tadında.Yolculuk başlıyor supriz bir sonla bitiyor. Bayıldım bu kitaba. Keyifli okumalar.
