Sen yüzüne sürgün olduğum kadın
Karanlık her sokaktaydın, gizli her köşedeydin
Bir çocuk boyuna bir suyu söylerdi. Mavi.
Birtakım genç anneleri uzatırdı bir keman
Sen tutar kendini incecik sevdirirdin
Bir umuttun, bir misillemeydin yalnızlığa.
İnsan kimi zaman kendi kendine düşünmek ister.
Durup solumak yaşamak mı?
Sayfa 194Kitabı okuyor
Âdem bir cümle ile var kılındı
bir cümle ile sürgün edildi yurdundan.
Vakit öldürüyoruz,diyorlardı.Kimin haddine düşmüş vakit öldürmek!"Vakit"onu yaşatmayı bilmeyenleri öldürür...
Sayfa 167Kitabı okudu
Fırtınalarda hoşa giden bir irkiliş, bir kabarış vardır. Sanki yaratılış, "Hayır! Böyle devam edemez!" diye gürler, şimşekler çakar, rüzgâr hızına engel olan ne varsa topunu da söker, yere çarpar, geçer. Bir protesto halidir o.
İnsanın arkadaşa karşı dili ne güzel çözülür.
Sayfa 31Kitabı okuyor
Bir de insanın sığınabileceği bir müzik evreni vardı.
Bir eşeğe sataşılır da eşek tekme atarsa, kabahat eşekte değildir.
Sabırlı insanların ağır ağır kabaran öfkeleri korkunç olur.