Yüz, Eski Tükler'e göre insanın en önemli yeriydi. Utanç, kötülük, iyilik ve hatta kutsallık bile insanın yüzüne akseden özelliklerdi. Bu sebeple kötülerin yüzü kara, iyilerin yüzleri ak, kutsal insanların yüz rengi ise "Gök Mavisi" olarak mitolojide sembolleştirilmiştir.