Kabuk Adam'ı hayatımın yoğun geçtiği bir döneminde okumaya başladım.Okumak için verdiğim çaba ve her yere götürme isteği kitabı bir yerde unutma telaşını da getirdi.:)
Aslı Erdoğan ile birlikte bir serüven yaşadım serüvenimin bitmesini istemedim(onun da bitmesini istemediği gibi) ve yine 'arkası yarın' demek istemedim kendimce, olabildiğince.
Hayat karmaşık. Bazen sihirli bir değnek değer ve siz bir anda hiç ummadığınız bir yerde olursunuz. İşte bu kitabı okurken yazarla birlikte bunu yaşıyorsunuz. Ruhsal gelgitler, yaptıklarımız, yapmayıp pişman olduklarımız, korkularımız, kalıplarımız, cocukluktan kalan yaralarımız, biriktirdiklerimiz, haykırdıklarımız, bir topluluğun içindeki yalnızlığımız hepsini iç içe yaşıyorsunuz.Yazar kitaba ne yazmak istediğini bilerek, ipuçları vererek başlıyor Hiçbir anıyı ve yaşattığı duyguları es geçmek istemiyor. Kabuk Adam'ı anlatırken aslında hayatında onu başka bir insana dönüşteren kabuklarıyla yüzleşiyor. O kadar yoğun yaşadığı aşkı bile bu kabuklar sayesinde kendine itiraf etmekte zorlanıyor. Kendi benliğinden kaçma seklini de binlerce yeni insan tanımaya çalışarak onların yaralarını öğrenmeye çalışarak yapıyor.
Kitabı bitirdikten sonra ilk iki sayfayı tekrar okumanızı tavsiye ediyorum. Yarattığı etki sarsıcı.
Son olarak, Aslı Erdoğan yeni bir okur daha kazandı, hissettiklerim büyüleyiciydi ve bunu nice okurun hissedeceğine inanıyorum.
İyi okumalar..
