Humeyra
@maybeonthespace
ankara
29 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bu gitgide boşalan bir kalıp, bir güzelliğin gölgesi halini alan yürüyüş, yaşayış gibi olan bu yürüyüş, bir çıkıştan sonraki bir doluluk, bir tamlık, bir tepeden çevreye, geçmişe, güçlüğe bakış anı ile, bir dinlenme, ölümden, birazdan başlayacak inişten, ölüme doğru inişten önceki dinlenme anı ile, gücünün son damlasına dek kavranmasıyla anlam kazanmış bir denge anı ile taçlanan, doruklanan yürüyüş, günün birinde, gündelik yaşayışının içinde bir acı anı, bir iç burkuntusu, gününün etine saplanan bir diken olmağa başlamıştı.
Sayfa 81Kitabı okudu
Andronikos, kendini büyütmek istediğini seziyor. İnsan yorulunca küçüklüğünü daha iyi, daha çok duyduğu için mi kendini büyütmeğe, büyüklük düşünceleriyle kendini bile aldatmağa kalkıyor?
Sayfa 64Kitabı okudu
Kendini, hiç bitmeyeceğini sandığı bir gösteriye gelmiş de, gösterinin bitmesi üzerine şaşkına dönen, panayır yerinden ayrılmağa bir türlü gönlü razı olmayan çocuklar gibi duyuyor ansızın. Bunu duyduğu için de utanç burguluyor içini. Çocuk olmadığını, olamayacağını düşünmeği gereksemesi bile ayıp. Hem yalnız şehirde değil, burada, bu anda bile ayıp.
Sayfa 62Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Oysa şimdi, bunda da yanıldığını sanıyor, düşünüyor... Ölüme karşı çarpışmak gerek. Ölüm, ancak, gelip tepene dikildiği, seni, gözünün yaşına bakmadan yanına alıp götürdüğü anda, onu kabul etmelisin.
Sayfa 54Kitabı okudu
İnanmanın kolaylığı, korkunç ölçüdeki güç kolaylığı içinde kendini düşünmemiş gibi hiç... Yalnız, bir çeşit öfke biriktirmiş gibi yüreğinde... Patlak vermek için önemli bir anı bekleyen, öyle küçük küçük olaylarda kendini harcamağa yanaşmayan, ama olayın önemlisini bir türlü gelmiş sayamayan bir öfke.
Sayfa 55Kitabı okudu
Yıllarca dilim alıştığı, aklım alıştığı için inandığımı sandığım şeylere, gerçekte inanmadığımı bugün anlıyor, bu inanç uğruna zindana atılmağı korkusuzca yüzleme gücünü kendimde bulamıyorsam, yeni bir şeye nasıl inanabilir, nasıl herkesle birlikte kendimi de bir kez daha aldatabilirim?
Sayfa 45Kitabı okudu
Tartışılacak şeylerin neler olduğu önceden belli zaten. Bunların tartışılması bile gerekli değil. Tartışılması, herhangi bir sonuca da ulaştırmıyor; yalnız, birkaç kişinin birkaç saat boyunca birtakım büyük adlar sayıp gölgelerine sığınarak, "bence" sözünü her cümlenin altında sezdirerek olmadık saçmaları kafalara kaka kaka yinelemesinden öteye geçmiyor. Geçmiyordu.
Sayfa 24Kitabı okudu
Onca yıl boyunca masumiyet ve mutlulukla geçen hayatımın ardından düştüğüm bu hali bir gün okuyan biri çıkarsa bir suçla başlayıp bir idam mahkumiyetiyle sonlanan bu lanetli yıla inanmak istemeyecek, bu hayat ona birbiriyle tamamen tutarsız iki evreden oluşmuş gibi görünecektir.
Ve yine de sefil yasalar ve sefil insanlar, ben kötü biri değildim!
Sayfa 58Kitabı okudu
Üstelik acı çekilmediğinden eminler mi? Bunu onlara kim söyledi? Kesik bir başın sepetten kanlar içinde çıkıp halka:
Acı hissedilmiyor! dediğini duyan oldu mu?
Sayfa 61Kitabı okudu
Kendimden geçmiş ve afallamış olarak yürürken içimde bir devrim gerçekleşiyordu.
Sayfa 7Kitabı okudu
Ya bağışlansaydım? Bağışlanmak mı? Kim tarafından?
Hangi gerekçeyle ve nasıl? Beni bağışlamaları mümkün değil. Her zamanki gibi: Örnek olsun! diyecekler.
Sayfa 27Kitabı okudu
Zaman yoktur, zaman yalnızca sonsuzcasına çok bilinmeyenli bir denklem olarak vardır.
Sayfa 127Kitabı okudu
Sonraları, karayolunu kullanarak memleketine seyahat ettiği zamanlarda, yolda küçük Anadolu şehirlerine, çorak topraklara, renksiz soluk binalara, ilkokullara ve okul bahçelerine, bahçelerdeki Atatürk büstlerine bakarken ona hep insanlar burada tam anlamıyla mutlu olamazlarmış, bir tek İstanbul’da yaşayanlar gerçekten mutlu olabilirmiş gibi geldi.
Sayfa 116Kitabı okudu
Evlilik kalınlaşması.
Göstermelik sırıttıkları her fotoğrafta giderek daha mutsuz görünüyorlar, boyunları, kolları, göbekleri kalınlaştı, hadi onları geçelim esas ruhları kalınlaştı ki onun bir çaresi bulunamaz. Yüzleri de birbirine benzemeye başladı. Bundan sonrası da belli. Sabahtan akşama kadar bekâr arkadaşlarının –yani bizim– ne kadar da zavallı ve yalnız olduğumuza birbirilerini ikna etmeye uğraşacaklar, derin mutsuzluklarını bulaştırdıkları verimsiz çocuklar üretecekler. Kişi asla bir düzen kurmamalıdır. Ve bütün kurulu düzenleri de dibinden dinamitlemek gerekir.
Sayfa 117Kitabı okudu
“Romancıların ellerinden gibi’le-rini ve sanki’lerini alırsanız bir şey söyleyemez olurlar, gerçekten söyleyecek bir şeyi olan roman yazmaz, felsefe okumayı öneriyorum”
Sayfa 119Kitabı okudu