“Şimdiye kadar kimseyi öldürdün mü?”
“Evet”
Bir an yüzüme bakıp güldü: “Senin gibi birinin adam öldürebileceğine inanamam,” dedi.
“Neden?”
“Çünkü çok yumuşaksın.”
“Kim demiş yumuşak insanlar adam öldüremez diye?”
O Dönmediği zaman üzülmeyecek, bir şey beklemeyecek, umutları suya düştüğünde acı çekmeyecektir. Hiçbir şey umut etmeyecektir artık, hiçbir şey arzulamayacaktır. Hiçbir şeyden korkmayacaktır, çünkü onu incitebilecek her şeyi zaten yaşamıştır.