Hölderlin’in kaderi ve felaketi :)
Bütün canlılar akraban değil mi senin,
Kader kendi eliyle beslemiyor mu seni?
Öyleyse, dolaş dur savunmasızca
Hayatın içinde ve hiçbir şeyden korkma!
Olan her şey, kutlu olsun sana.
Hayat bir parodiden ibarettir '')
Her ne şekilde olursa olsun, hayat, iyidir.
Ölü ve sefil bir biçilmiş tarla gibi;
Ah! Bahara kaygıları söylüyor
Hâlâ, eskisi gibi, dost, avutucu bir şarkı,
Ama bitti hayatımın sabahı,
Kalbimin baharı soldu çoktan.
Ebediyen aç kalacak en sevgili sevgi,
Sevdiğimiz şey, bir gölgedir sadece,
Gençlik altın rüyalarda öldüğünden,
O dost doğa da öldü benim için;
Fark etmiyorsun o neşeli günlerde
Vatanının sana bu kadar uzak olduğunu,
Zavallı kalbim, ona asla sormayacaksın,
Eğer ondan bir rüya yetmezse sana.
Okur Takip Önerileri
Hayatı bir tragedya olarak yaşayanların ölümü de kahramanlar gibi olur.
Tanrının varlığını bile cesurca sorgula; çünkü eğer bir tanrı varsa mantığa olan saygıyı gözü kapalı korkudan daha çok, takdir edecektir.
İnandığımız her şeyi, bütün değerlerimizi, savunmuş olduğumuz her fikri tekrar tekrar sorgulamalıyız
