Bazen üzgün insan o üzgünlüğü konuşa konuşa atıverir ağından dışarı. Bazen öldürecek olan, konuşa konuşa cinayeti bile çıkartır içinden, kimseyi öldürmesine gerek kalmadan
Akılla bir konuşmam oldu dün gece;
Sana soracaklarım var, dedim;
Sen ki her bilginin temelisin,
Bana yol göstermelisin
-Yaşamaktan bezdim, ne yapsam?
Birkaç yıl daha katlan, dedi.
-Nedir; dedim bu yaşamak?
Bir düş, dedi; birkaç görüntü.
-Evi barkı olmak nedir? dedim;
Biraz keyfetmek için
Yıllar yılı dert çekmek, dedi.
-Bu zorbalar ne biçim adamlar? dedim;
Kurt, köpek, çakal makal, dedi.
-Ne dersin bu adamlara, dedim;
Yüreksizler, kafasızlar, soysuzlar, dedi.
Benim bu deli gönlüm, dedim;
Ne zaman akıllanacak?
Biraz daha kulağı burkulunca, dedi.
Hayyam’ın bu sözlerine ne dersin, dedim; Dizmiş alt alta sözleri,
Hoşbeş etmiş derim, dedi.