Yara, tenin içi kan dolu hâli; yâre, gönlün can dolu mecali. Yaran seni yâre götürür de yâr yarasını çekmeye değer mi, değmez mi? Bunun cevabını içindeki ölüler verir. Çoğu yaralar, yâr bildiğinin inadından, nispetinden gelir. Bazı insanlar sevinç hâlinde vaat, öfke hâlinde karar verirler. Ruhu tarumar olanlar ise sevinçli iken şımarır, öfkeli nispet eder. Aldatmanın kıvılcımları işte burada tutuşur. Bu aldatma da niyet ile başlar, tenselliğe kadar gider.
Sayfa 312Kitabı okudu
Hayatımda eskiden s
Hayatımda eskiden - sen dilini çok fazlaca kullanırdım seni çok seviyorumdan tutun da sen de bana bunu bunu yaptına kadar. Sen dilini yok ettim. Varlığı ya da yokluğu beni ilgilendirmiyor. Birilerinin yanımda yürümesine veya yürümemesine bile aldırış etmiyorum.Bir aşkın sevginin gerçek bir dostluğun bile var olduğunu
Dücane Cündioğlu ELİF ŞAFAK -AŞK KİTABI ÜZERİNE
Aklın kaleminden kırk kurallı aşk
— "Mevlâna.... İslâm âleminin Shakespeare''i!" (s. 38)
Başka bir zaman olsa, bu denli bayağı bir benzetmeyle karşılaştığım daha ilk anda muhtemelen elimdeki kitabı -bir daha açmamak üzere- kapatır ve bir kenara koyardım.
Bu sefer öyle yapmadım. Bir lâ havle çekip bu bayağılığın altını çizdim, sonra da
Ne yola geldik, ne yolu terk ettik.
İşte şimdi buradayız.
Yol bizi bekler.
Yol, hiç bitmez
Yola devam.
Yolu hiç bırakmadık, özgürlük savaşımız hep sürdü.
Uğruna ölecek bir fikir bulamadım demişti bir şair.
Daha çok şiire ihtiyacımız var, daha çok sevmeye, yolda olmaya…
Hey sen, hiçbir zaman umut olmadığını söyleme bana, çünkü umut asla
Cavidi ile Fedahet el Cemal 'in öyküsü
Bir zamanlar, hem güzel , hem zarif ve çok maharetli bir kadına aşıktım. Gül pembesi yanakları, zambak beyazı alnı, mercan kırmızısı dudakları olan bu güzel kadının, inci gibi dişleri, nar gibi de memeleri vardı. Ufacık ağzı bir yüzük gibi açılır, dili mücevher gibi parlardı. Kısık, kara gözleriyle baygın baygın bakar, şeker gibi tatlı sesiyle
