Mutluluk bir durum değil, süreç; dış etkenlere doğrudan bağımlı olmayan, iç dünyamızın derinliklerinden gelen ve zaman zaman buluşabildiğimiz bir yaşantı. Kendimizi bir diğer insanla ya da evrenle bir “bütün” olarak yaşayabildiğimiz, bazen de sadece yaşıyor olmanın bize sevinç verdiği anlarda, bir başka değişle kendimizi ve dünyamızı gözlemlemekten özgürleşebildiğimiz zamanlarda bizi sarıveren bir duygu, ısmarlanması mümkün olmayan.
Sayfa 89 - MetisKitabı okudu
Geleceğin bilinmezliğine katlanma yollarından biri onu aslında geçmiş gibi, sanki geçmiş bizim bilmediğimiz bir şeymiş gibi görmekten geçer.
Sayfa 87 - MetisKitabı okudu
Ölüm sürecinin farkında olmak, yaşamın uçup giden güzelliğini algılamak demektir. Bu aynı zamanda, güzelliğin sürekliliğinin farkına varmak demektir; çünkü uçup giden şey, zaman ya da güzellik değil, bireyin kendisidir.
Sayfa 154Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsanlar kitapları, başka hiçbir şeyi tutmadıkları özel bir tarzda tutar. Cansız değil de sanki uyuyorlarmış gibi. Çocuklar da çoğu zaman oyuncaklarını böyle taşır.
Sayfa 93 - metisKitabı okudu
Sevgi, sevileni sevme ediminden önce tanır ve o edimden sonra da hâlâ ve yine, o aynı insanı tanır.
metisKitabı okudu
İnsanın tarihini bıkmadan kayda düşendir sanatçılar. Yoksa sayılara inanmamayı nasıl öğrenebilirdik? Çünkü sayılar insanları indirgerler. Duyarlığın yirminci yüzyıl sonunda uğradığı kütleşme, bildiğimiz resmi tarihlerin içinde bile rastlayamayacağımız ölçüde büyüyor. Yüreğimiz ve ben'imiz, gündelik şeylerin elinde yenip bitirilmekte. Sanat, bizi hep korumaya çalışıyor. Ne müthiş bir şey bu. Dikkati diriltmek, körlüğün izleyiciliğini, nesnelerle oyalanmasını engellemek istiyor.
Sayfa 83Kitabı okudu
Hemen bir kekik kokusu uydurdum uzaktan gelen.
Sonra da ağlayacağım.
Sayfa 32Kitabı okudu
İnsanlar görünün tazeliğinden, bir şeyi ilk defa görmenin yoğunluğundan dem vururlar; ama ben, bir şeyi son defa görmenin daha yoğun olduğuna inanıyorum.
Sayfa 10 - metisKitabı okudu
Kuramsal olarak gösteriler devletin demokratik vicdanına bir sesleniştir. Ancak bu, varlığı pek muhtemel olmayan bir vicdanı varsaymak demektir.
Sayfa 132 - metisKitabı okudu