Annem ağladığı zaman, yüzünü benden başka bir yana çevirmeye çalışırdı. Belki beni korumak için yapıyordu bunu, ama gözyaşları aynı zamanda onu başka zamanlara, benim doğumumdan öncesine götürdüğü için de böyle yapardı. O ağlarken ben beklerdim, uzun bir trenin hemzemin bir geçitten geçip gitmesini beklediğim gibi.