Medine müdafaası sonlandığında Efendimiz'e(s.a.v)
•
Unuttuk İlhan’ı Kara Oğuz’u
İşledik seni göz bebeğimize
Bağışla ey şefi’ kusurumuzu
Bin küsür senelik emeğimize
•
Yapamaz Ertuğrul Evladı sensiz
Can verir canânı veremez Türkler
Ebedi hadimü’l-Harameyniniz
Ölsek de ravzanı ruhumuz bekler
İdris Sabih Bey
ÇÖL KAPLANI FAHREDDİN PAŞA!
🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷
"Peygamberimin ﷺ gömülmüş olduğu toprakları abdestsiz kafirlere teslim etmem."
Tarihte bugün, Osmanlı Devleti'nin son demlerinde vuku bulan "Medîne Müdafaası" sona erdi (1916-1919).
Kısıtlı imkânlara rağmen İngiliz işgaline karşı tam 2 yıl 7 ay direnç gösteren ve Rasûlullâh ﷺ'in haremgâhını müdafaa eden Fahreddin Paşa, nihayetinde Mondros Mütarekesi 📜 imzalandığı hâlde tam 72 gün daha düşmana karşı koymuştur.
Zaman zaman erzak yetmezliğinden çölde askerleriyle çekirge yiyen Fahreddin Paşa, düşmana karşı kararlılığını şu ifadelerle izhar eder:
"Burada, esaret altında İngilizlerin bize vereceği yemekleri yemektense Medine'de çekirge yemeyi tercih ederim."
__________________________________
Rûhun şâd olsun, Çöl Kaplanı Fahreddin Paşa! 🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷
Bağışla yâ Rasûlallâh...
∙
Takvimler, 1919 senesini gösterir.
2 yıl 7 ay süren "Medine Müdafaası"nın sonunda Çöl Kaplanı Fahreddin Paşa ve silah arkadaşları, Peygamber Efendimiz ﷺ'in topraklarını her türlü direnişe rağmen İngilizlere bırakmak zorunda kalırlar.
Bu matem sırasında," İdris Sabih Bey" isimli bir asker,
Ravza-ı Mutahhara'da, Kabr-i Saadet'e bakarak uzun bir şiir söyler.
📜
İşte o muhteşem şiirin en güzel iki kıtası:
❁
"Unuttuk İlhan'ı, Kara Oğuz'u,
İşledik seni gözbebeğimize.
Bağışla, ey şefî', bin yıllık kusurumuzu,
Bin küsür senelik emeğimize.
Yapamaz Ertuğrul evlâdı sensiz,
Can verir canânı veremez Türkler,
Ebedî Hâdimü'l-Harameyniniz,
Ölsek de ravzânı ruhumuz bekler."
❁
Rûhun şâd olsun, Fahreddin Paşa,
Rûhun şâd olsun, İdris Sabih Bey,
Rûhunuz şâd olsun, toprak için toprağa düşmüş kahramanlar... 🇹🇷🥀
Medine Müdafaası
Nedense kimseler dinlemez, eyvâh!
O kadar sâf olan dileğimizi
Bir ümmî isen de Yâ Resûlallah,
Ancak sen okursun yüreğimizi.
Ne kanlar akıttık hep senin için,
O ulu Kitâb’ın hakkıçün aziz…
Gücümüz erişsin ve erişmesin,
Uğrunda her zaman döğüşeceğiz.
Yapamaz Ertuğrul evlâdı sensiz,
Can verir, cânânı veremez Türkler.
Ebedi hadim’ül haremeyniniz,
Ölsek de Ravza’nı rûhumuz bekler…
