Mezar taşında Marcus Aurelius’un “Günlerin sayılı. Onları ruhunun pencerelerini ardına kadar güneşe açmaya harca” sözü yazıcaktı aslında ama mezar taşı küçüktü ve oymacı ilk bölümü çok büyük yazınca fazla yeri kalmamıştı.
İster titan olsun ister dev, ister tanrı olsun ister insan, fark etmez, baba kötüyse , korkaksa , sevgisizse, şefkatten yoksunsa, bir çırpıda çıkarıveriyorsa evlatlarını gözden, hiç iyilik beklemeyin o çocuklardan.
Yalnız büyük bir güç ile sevebilen insanlar büyük üzüntü yaşayabilirler. Fakat aynı sevgi ihtiyacı, acıya karşı koymalarını sağlar ve onları iyileştirir. Bundan dolayı, insanın bu manevi doğası, fiziksel doğasından daha canlıdır. Acı hiçbir zaman öldürmez.