Toprakta gezen gölgeme toprak çekilince,
Günler şu heyulayı da er geç silecektir,
Rahmetle anılmak ebediyet budur amma,
Sessiz yaşadım kim beni nereden bilecektir..
Düşünüyorum da sekiz yaşında ezberlediğim birçok ibâreleri ancak otuz sene sonra anlayabildiğimi görüyorum Tabii on beş yaşlarında iken okuduklarımı anlayabilmeye ömrüm müsait olmayacak!
Küçükken okuduğumda her bir cümlesi çok ağır gelirdi hatta hiçbir cümlesini anlayamazdım, güçlük çekerdim.Yıllar sonra Mehmet Akif Ersoy'un kitabını tekrar okudum ve içime işledi bu sefer her bir cümlesi çok daha anlamlı , çok daha yaşanmışlık doluydu ama orjinali daha yaşanmışlık dolu kesinlikle onu tavsiye ederim.Mehmet Akif Ersoy'un güçlü kalemine sağlık, Allah rahmet eylesin...
Toprakta gezen gölgeme toprak çekilince, Günler şu heyulayı da er geç silecektir, Rahmetle anılmak ebediyet budur amma, Sessiz yaşadım kim beni nereden bilecektir...
Efendimizin (sav), Sevr mağarasında düşmanın soluklarının hissedildiği anda, fevkalade bir güven ve emniyet içinde: "Korkma, Allah bizimle beraberdir!" (Tevbe, 40) sözleri de bize bu gerçeği hatırlatır. Mehmet Akif Ersoy da İstiklal Marşı'nın ilk kelimesi olan "Korkma!"yı bu ayetin ilhamıyla yazmıştır.