Geçkinim ama bahçende çocuk olayım
Ulaşamam ülkene ama sana geleyim
İyileşmez yaram ama ilacını süreyim
Güneşsin yakarsın ama sana döneyim
İlk vedanın bitmez uzaklığında şiirinden
“sana havalemdir şu kanı kurumuş dünya”
usta ve yenik olmaktansa
acemi bırak tanrım
yüzüm olsun
hiç olmazsa!
gurbetin odasında yatmayan
ne bilir günlerin upuzun
ve fakat ömrün kısa olduğun
Sayfa 77 - İz YayıncılıkKitabı okudu
dünya bir incinmedir şiir dahil
böyledir: gerçek tedavi etmez
Sayfa 25 - İz YayıncılıkKitabı okudu
köylerin ve şehirlerin
tuzların ve kayaların
rüyaların ve suların
geçmişlerin ve geleceklerin huzurunda onurumun dakika dakika ezildiği dünyada
eğilmeden geçeceğim tek kapı sensin
elbet dönen gidenin kendisi değil
bekleyen de kendi içine akan ırmak
aşkla uçurum nasıl yakınsa öyle
birinin içinde ölüm diğerinin infilak
her akşam kapılarda hiç kimseyi beklerim
Sayfa 88 - İz YayıncılıkKitabı okudu
elbet dönen gidenin kendisi değil
bekleyen de kendi içine akan ırmak
aşkla uçurum nasıl yakınsa öyle
birinin içinde ölüm diğerinin infilak
Sayfa 86 - İz YayıncılıkKitabı okudu