Mehmet Fatih tekrar paylaştı.
ben dünyada kimseyi
kırmayı istemedim
- hiç kırdın mı peki?
- gırla!
şu günah denen çukur
evim oldu bir yerde
- tövbe ettin mi peki?
- arla!
Sayfa 48 - Dergâh YayınlarıKitabı yarım bıraktı
Kapıyı kapattım.
Sesi, ta derinlerime işledi. Ne çabuk alışıyor insan insana. Oysa her şey gelip geçiyor. Bazen ömrünün en neşeli gecesini en yalnız sabahlar, en yalnız gecelerini ise en kalabalık sabahlar karşılıyor. İnsan işte diyorsun, bir var bir yok. Bir damla sudan yaratılmış, nihayetinde bir katre, kimi zaman sükunetteki seslere sağır, kimi zaman hikmetleri görmeyen âmâ, zamanın hükmünde bir yaprak gibi savrulan, gençliğini daim kalacak sanan, alemlerin içinde bir küçük katre.
Okur Takip Önerileri
Şeb-i yeldâyı müneccimle muvakkit ne bilir
Müptelâ-yı gama sor kim geceler kaç saat
Sâbit
Mizana vur konuştuğun ihvânı ibtida,
Rehber zannettiğin rehzen olmasın.
“Bir baba, çocuğuna güzel terbiyeden daha üstün bir ihsânda bulunamaz.” (Feyzü'l-Kadir c. 5, s. 503)
Zamanımızın, çocuklarından şikâyet eden ana ve babaları, evlâdının ruh yapısını imar edip îman, ihlâs ve ahlâk sahibi olmalarına çalışmadıkları müddetçe, dert ve şikâyetleri son bulmayacaktır. Bunu anlamak için mütefekkir olmak şart değildir. Evinin yolunu bilecek kadar aklı olan, hakikati anlayabilir.
İman ve İslâm esasına göre terbiye edilmeyen