Ağlıyordum ama dayanamayıp Bilal abime, “ Dedeme şiir okumayacak mısın?” diye sordum. Bilal abim uzun uzun anlattı: “ Hemom, insanın gözleri bir evin penceresi gibidir. İbram dedenin gözleri görmüyordu, belki bir penceresi yoktu ama o bir Allah dostuydu. Onun görmeyen gözleri dünyanın penceresiydi. Ölmek zor bir şey değil, zor olan yaşamaktı. Herkes ölecek çünkü. İbram dede zor olanı yaptı. Bu yalan dünyada Allah’ın bir kulu olarak yaşadı. Onun tabiriyle iyi bir insan oldu. Şimdi ben böyle bir insanın arkasından nasıl şiir okuyayım gözüm? İbram dedemin kendisi baştan sona dünyanın en güzel şiiriydi zaten.”
Sayfa 124Kitabı okudu
Ölüm bir yandan iyi bir şeydir, Yaradan’a kavuşmaktır Servet’im. Aslında ölüm ansızın gelmez, insanlar ölümü beklemeyi unuturlar.
Sayfa 65Kitabı okudu
