Şengül
@meiguii
480 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Gülümse; senin gülüşün mucizelere gebe..
Bana seslen, senin sesin geceyi kelebeklerle süslüyor.
Bana bak, senin bakışın bana bir yuva oluyor.
Ey aydınlık sabahı gülümse bu upuzun gecenin ardından
Senin gülüşünün her mucizesi beni kendime bigâne yapıyor...
Ey huzurun mavisi,benim kurumuş çölüme yağmur ol.
Seher vakti, bahçem ağaçlarım sana yuva yapacak.
Ey peyderpey mutluluğum, yemyeşil ovalarıma yağmur ol.
Beni mest-u harap eyle, senin harabın beni viran ediyor.
Sen kıvılcım ol bütün şiirimi ateşe ver, yak.
Ben kadim bir aşkı efsaneye dönüştüren bir ses, bir nevayım.
Sevda Üstüne
Küçük pencerem bahçeye bakar
Bademler, erikler geceye bakar
Bir ışık dökülür yapraklardan şıkır şıkır
Filizler susmuş, tohumlar uyumuş;
Bir an durmuş, genişlemiş büyümüş
Bir eski şarkı, bir eski bahar, bir bildik deniz
Vakit nisan ortasında bir akşam
Bu şiirde sevda sevda üstüne
Senelerdir veda veda üstüne
Yareli yüreğimde dağ dağ üstüne
Vakit Nisan ortasında bir akşam.
Mehtap ettiğinden bihaber
Kuşlarla, çiçeklerle, balıklarla beraber
İki tel kumral saç olsa avucumda şimdi
Ağlayıp ağlayıp avunsam.
Turgut Uyar
"ey duygunun çocukları!
oyun yeri burada!
boş değil asla bu yaşam:
sevecenlik var, elma var, iman var.
ah evet
gelincik var olduğu sürece, şarttır yaşamak!
kalbimde bir şeyler var;
öyle dur duraksız kaldım ki canım ister
koşayım vadinin taaa sonuna, dağın taaa ucuna
uzaklarda beni çağıran bir ses var!"
Sohrab Sepehri
Okur Takip Önerileri
Sensiz yok hiç birşey
Geçip gider mutluluklar aramamalı onları
Yenileri varken birbiri ardına gelen
Kişi geçmişi arar içinde olduğu zamandan hoşnut değilse
Ben yarınların daha güzel doğacağına inanıyorum
Seninle hep seninle olacağı için
Sen olacağın için o yarınlarımda
Gün batar kuşlar döner
Az sonra gideceğim bu evden yarın geceyarısı dönmek üzre
Hiç ayrılmamak elimle dokunmak sana hep görmek seni hep
Oktay Akbal
Yaseminlerin sabahı
Gökyüzü bulut bulut uyanıyordu
Tanrının büyük yalnızlığından
Ağaçlar birer ses salkımıydı kuşların ağzında
Ayın puslu cümlesinde evler okunaksız harflerdi
Yasemin kokularından bir ışık sokaklarda
Gittim denizin lacivert bahçesine oturdum
Ölümün mü hecesiydim yaşamın mı bilmiyorum
Arzuyla vazgeçiş canımda halkalanıyordu
Ses değil sessizlik değil zaman değil mekân değil
Ağzımda bir çocuktan kalma süt kokuları
Kirpik ırmakları dil pınarları parmak yağmurları
Kayaların masalını dinliyordum kumlardan
Dağlar gecenin merhametinde çıkıyordu sabaha
Ey yalnızlığın yaprak döken mahşeri
Ayrılığın büyük harfiydi her şey
Sen bir deniz kıyısında gonca zamandın
Ben eski şarkılardan eskiydim kimsesizdim
İçimde dünyanın bütün akşamları
Tuttum ağzının sabahına sözler söyledim
Ey güzelliğin ölümden büyük yaşama gücü
Yalnız ölenler unutur birbirini
Seni sevmeye yeni başladım…
Şükrü Erbaş