Eğer hastalık olmazsa, sıhhat ve afiyet, gaflet verir, dünyayı hoş gösterir, ahireti unutturur. Kabri ve ölümü hatırına getirmek istemez. Sermaye-i ömrünü boş yere sarfettirir. Hastalık ise birden gözünü açtırır. Vücuduna ve cismine der ki: Ölümsüz değilsin, başıboş değilsin, bir vazifen var. Gururu bırak, seni yaratanı düşün, kabre gideceğini bil, öylece hazırlan.