Cahil araplar
,yüz yıllık işgalden sonra hâlâ Fransızca konuşamayan, okuması yazması olmayan cahil Arapları anlattıkları düzinelerce mektup yazmışlardı.
Sayfa 14 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Pollyanna'ya Son Mektup
...
Acıyı hangi dile tercüme etsek şimdi yalan olur Pollyanna
Sayfa 47 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
İnsan heç vaxt yaxın dəqiqə və saatlardan yaxşı bir şey gözləməz.Ən yaxşı halda uzaq günlərdən, aylardan, ən pisində isə lap uzaq illərdən gözləyər: biz heç vaxt xoşbəxtliyin yaxında, bir addımlıqda dayandığına inanmırıq.Nədənsə onun çox uzaqlarda olduğuna dair bir inam yaranıb içimizdə.
Sayfa 176Kitabı okuyor
Mektup: Yanlış birinin yazdığı.. Yanlış birine yazılan.. Yanlış bir yazı..
Sözü ağızdan söylemek varken başka nasıl olabilir mektup.
İşlenmiş Bir Aşka Mektup
“Kapıyı çarparak çıktın,
‘Beni görmek istemediğini’
sokaklara taşıdı sesin.”
Ot Dergi Ferhat Uludere
Karıma Mektup
Bir tanem!
Son mektubunda:
"Başım sızlıyor
yüreğim sersem!"
diyorsun.
"Seni asarlarsa
"bazen dünya haritasının önüme serilmiş olduğunu ve senin bu haritanın üzerine boylu boyunca uzandığını düşünüyorum. o zaman benim hayatımda yalnızca senin örtmediğin ya da ulaşamadığın bölgeler kalıyor. yalnızca oralara gidebilirim."
"...benim için böylesine belirleyici bir insan olan sen, bana dayattığın davranış kurallarına bizzat kendin uymadığın için ezici bir boyut kazandı bunlar. bu yüzden dünya benim için üç bölüme ayrıldı; benim, yani kölenin yalnızca benim için icat edilmiş ve asla bilemediğim bir nedenle asla tümüyle yerine getiremediğim yasaların boyunduruğu altında yaşadığı bir bölüm, sonra senin yöneterek, emirler yağdırarak ve benimkinden alabildiğine uzak bir ikinci dünya ve nihayet tüm diğer insanların, emirler ve itaatten bağımsız, mutlu yaşadıkları üçüncü bir dünya. daima utanç içindeydim, ya senin emirlerine uyuyordum, ki utanç vericiydi bu, çünkü bu emirler yalnızca benim için gerçerliydi ya da dik kafalıydım, ki bu da utanç vericiydi, çünkü sana karşı nasıl dik kafalı olabilirdim veya emirlerini yerine getirmeyi beceremiyordum, çünkü sözgelimi senin gücüne, senin iştahına, senin becerine sahip değildim, yine sen bunları sıradan bir şeymiş gibi talep ediyordun benden; tabii ki en büyük utanç da buydu. çocuğun düşünceleri değil ama duyguları böyle etkileniyordu."
Onun hepimize karşı duyduğu sevgi ve bu sevginin mutluluğundan aldığı dayanma gücü olmasaydı tüm bunları kaldıramazdı tabii.
