Ama Vergilius temelde Tanrı'nın uğramadığı o şatoda sonsuza kadar yaşamaya yazgılı olduğunu bilen hüzünlü bir kişidir.Oysa Dante'nin Tanrı'yı görmesine,evreni anlamasına izin verilecektir.
Hiçbir zaman böyle bir keder,böyle bir cesaret kırıklığı,böyle bir her şeyin sonu,bedensel ve ruhsal varlığın sonu duygusu,onu böylesine umutsuz bir ruh acısı içine atmamıştı.