Melih Cevdet Anday'ım sevincim benim. Hiçbir şair ben de ağlama isteği uyandırmamıştır. Kendimi yeni ve yeniden buluyorum dizelerde. Şiirlerinde lirik bir hava var ve harmanladığı mitoloji resmen yeniden vücut buluyor bu dizelerde. Düşünemiyorum Anday'ı denizsiz ne atsız ve mitsiz. Ne de kendimi. Bir yanımız böylelikle hep eksik gibi.
Elbette bir şairi anlatacak nitelikte değilim. Özellikle bu şair eskileri imrendirecek yücelikteki kelimeleri ve şiiri oluşturansa
Tek bir anım olsa tek bir an ne Shakespearlar ne Puşkinler sadece Anday'ı isterdim o ölümsüz dizeleri ve büyüsü unutulmuş ölümsüzlüğü isterdim. ( vay be 2 yıl önce böyle demişim. Anday'ı hala seviyorum ama
Ve evet son kitap son inceleme ve en güzelini en sona bıraktım yine. Canım Anday'ımmmm ile baş başa kaldık. Seçme şiirleri em güzel şiirlerinden oluşuyor. Bak bak içinde neler yok ki " Kolları Bağlı Odeysseus, Rahatı Kaçan Ağaç, Tek Başına, Gelinlik Kızın Ölümü, Teknenin Ölümü, Troya Önünde Atlar ve ve Karacaoğlanın Bir Şiiri Üzerine
