Kertik (Bir Soysuza Yazılan Roman)
Hasan Emminin aklına dışarıda yatan yaşlı adam gelmişti. Barakanın çatısından çok kuvvetli yağan yağmurdan dolayı içeriye su damlamaya başlamıştı. Öyle ki barakanın tenekelerine düşen her yağmur damlası taş gibi düşüyordu. Gök gürlemeye devam ediyor. Çakan şimşeklerin ışığı içeriye giriyordu.
Sağında bulunan gaz lambasının vidasını sağa döndürerek ışığın güçlü yanmasını sağladı. Işık biraz ortalığı aydınlatınca lastik ayakkabılarını buldu. Giydiği ayakkabının bir tanesinin içine tavandan içeri akan yağmurla su dolmuştu. Eline aldığı lastik ayakkabısın içinde ki suyu boşalttı. Yaz günü, gecenin bu saatinde bardaktan boşanırcasına yağan bu yağmurun aşağıda bulunan dereyi coşturabileceğini düşündü. Usulca barakanın tahta kapısını açtı. Dışarısı yağmurun toprağı çevirdiği çamurdan dolayı yağmurun her damlası toprakta farklı bir ses tonu çıkarıyordu. Kafasını uzatmasına bile fırsat vermeyen yağmurda, kapıdan çıkıp barakanın sol tarafına baktı. Gecenin karanlığından bir şey göremedi. Elleriyle yerde olduğunu bildiği yatağı yokladı. Yatakta yaşlı adam yoktu. Olsaydı bile bu yağmurda çamurun içinde kalıp, sırılsıklam olurdu.
Sayfa 88Kitabı okudu
