“Anlamazmış meğer sevgi, ayrılık saati gelmeden kendi derinliğini.” Böyle bir cümleyle başlamış bir kitap düşünün. Sadece bu sayfasında bile dakikalarca takılı kaldığınızı. Bu kitabı anlatabilmek için sözcükleri bile bir araya getiremiyorum. O kadar bizden, o kadar insanı anlatan bir kitap ki... Kendi içinde daldığın düşüncelere, sevgiye bakış açına, doyumsuzluğuna, mutluluğuna, huzuruna öyle güzel bir ayna tutuyor ki bu kitap. Uzun süre bu kadar cümlelerin değerli, burada ne demek istiyor acaba diye düşündürenine denk gelmemiştim. Çok huzur dolu bir kitaptı ama aynı zamanda iç dünyanızın kabul etmek istemediği gerçeklerini açığa vuruyor.
