İnsanlar diyorum, insanlardan da kastım tek bir tane insan aslında. Öyle olur değil mi genelde? İnsanlar şöyle böyle deriz ama asıl kasdettiğimiz tek bir insandır. Ben devam edeyim; insanlar kime nasıl, ne şekilde davrandıklarını, insanlarla olan mesafe ve ilişkilerini kontrol altına almalı, eğer bir insanı sevemeyecekse yani sevmek bir nevi yüktür aslında, kötü bir yük mânâsını yüklemiyorum; sevmek yürek ister yürek. Sevmek fedakârlık ister, gönül ister... Yani bu yükün altına yatmayacaksa, bu taşın altına elini koyma gibi bir cesareti yoksa değil birini sevmek, bunu aklının en uç kısmından dahi geçirmemeli. Sevmek ha öyle bak seviyorum demekle olmaz. Karşındakini üzmeyeceksin, karşındakini düşüneceksin yahu, zor mu bu? Böylelerine rast gelmemeye çalışın diyeceğim ama bu sizin elinizde olan bir durum değil. Ama size şunu söylemek isterim: Seviyorum, daima seveceğim diyenlere inanmayın. Kimse sizi gerçekten sevmez. Klasiktir değil mi bu cümle? :) 'Kimse sizi gerçekten sevmez.' Günün birinde mutlaka bu uğraşılarınızın, çabalarınızın, emeklerinizin boşa gittiğini; heba olduğunu ve boşa olduğunu kendinize söyleyip üzüleceğinizi , belki de kalbinizin kırılacağını unutmayın. Kalbinizi sizi seviyorum diyerek sizi kandıracak nefret edilesi insanlarla israf etmeyin.