ESKİDEN BİZLER VE YENİDEN BİZLER-İYİ OKUMALAR
Ne bizler hasreti bırakmalıyız ,
Ne de Hasret bizleri bırakmalı.
Çünkü çok güzel şeyler yaşadık.
Özlüyoruz.
Her şeyi özlüyoruz.
Çok özlüyoruz.
Beraber koştuğumuz arkadaşlıkları,
Gece saklambaçlıklarını
ve Üç-dört saat hiç yorulmadan toprak sahada top oynamayı...
Çok özlüyoruz...
Yaşadığımız her şeyi özlüyoruz...
Pamuk tarlasında çapa
Uyumak İstiyorum
Çok hızlı uyumak istiyorum
Sonsuzluğa nefes almak
Aşağı düşmek istiyorum o kenardan
Sadece biraz tatmin olmak
Aşık olmak istiyorum bugünlerde
Son gibi yaşamak dünyayı
Bulmak istiyorum kanımdaki kırmızıyı
Ve Haziran olmadan kaçmak
Bırakmak istiyorum bu ıslak dünyayı
Romantik zihinlere terk edip
Durmak istiyorum bu günlerde
Bir kaç hap
--... Her düşünce, her jest, kas gerginliği, duygu, midenin gaz yapması,burunu kaşıma, saçı karıştırma, hımlayarak melodi mırıldanma,dil sürçmesi, baş ağrıması gibi her şeyin şu anda olup bitenlerle anlamlıbir ilişkisi vardır.
Eğer bedenimin bana söylediklerini anlarsam, en derin duygularımıbilirim ve ne yapacağıma o zaman karar verebilirim... Kendimi tamanlamıyla tanıyorsam, yaşamımı kendim yönetebilirim. Bu bilinç olmadan,çoğu kez dış etkenler tarafından yönetiliyorum... Verimsiz,üzücü, karışık bir zihinle ve istemediğim bir biçimde...-- (W. Schutz, 1975.)
Bu kafa ile bırakılır mı insan?
Öksüzlere yapılan ninnilerde bir kez daha hatırlarız yalnızlığımızın nasıl bir sonsuzluk olduğunu...
Boşluğa bırakılan bir emanetiz aslında, en kalabalık yanımız bazen bir melodi, bir cümle, bir şiir olur.
Gidenlerimiz gitme zamanını bizim hazır olunmuşluğumuza göre belirleyebilselerdi asla gitmezlerdi. Bizi bu dünyaya emanet etmekten uçuklayan dudaklarında asılı kaldık onlara varana dek.
Eyy ozanlar, eyy şairler ...
Haydi şimdi anlatın da bir daha çizilsin içimiz, haydi söyleyinde bir ağıtta daha boğulup nefessiz kalalım. İnsan olmayı öğretirken öksüz kalınca, kahır ve sitemden geçen yollarda nasıl yürüyeceğimi öğretmeye vaktin olmadan gittin annem.
Acemi bir yalnızım şimdi.
Acemi bir anneyim.
Bu kafa ile bırakılır mı insan.
Bu ruha senden çok şey eklesem, kalbini bana takarlar mı yeniden.
Sonay Karasu