Onlar sağır.. Melodiyi bir tek ben duyabilirim. Belki birkaç kişi daha. Melodyenler olarak anılırız başka bir zaman diliminde belki de. Kim bilir...
Melodyen*
“Ellerim uykuluyken ne eskiye ne şimdiye tutunabiliyorum. İki uyku arasında güçlü bir omuz yok. Hep korkak omuzlar. Çöp… Yatağın altı elma çöpleriyle doldu. İki uyku arasında koca bir elmayı gözlerim kapalı yerken ona benziyorum. Kimseye benzemek istemedikçe en çok babama benziyorum. Acı, sarı ve uykulu bakıyorum. Elma çöplerini yatağın altında
