Sevgili okur dostlarım hepinize merhaba,
Dostoyevski'yi anlamak ve incelemek yolunda bir yola çıktım eserlerinden birini okumuştum daha önce ama artık baştan sona bir okuma yapmak istiyordum bu yolda ilk eserim İnsancıklar adlı romanı oldu. Ben bu kitabı okurken çok kırıldım, üzüldüm inanın iki büklüm oldum. Kitap insanların yoksullukla sınandığı bir dönemde geçiyor zaten Dostoyevski bu eseri yazarken kendisi de zor bir dönemden geçiyordu bu da eserine yansımış. Eser mektuplardan oluşuyor mektuplaşan iki kişinin birbirlerine aşık olup olmadıkları net değildi ama kitap gerçekten akıp gidiyor ve karakterlerin o utanmalarını, mahcubiyetlerini hissetmek çok acı verdi bana. Düşündürücü bir kitap olduğunu düşünüyorum, kitabı yeni bitirdim ve oturdum romandaki ve o dönemdeki insanların halini düşünüyorum. Bu kitapla Dostoyevski'nin yolu başlıyor diyebiliriz aslında. Okumayı düşünenlere kitabı tavsiye ederim
