“…Bu insanoğlu için de geçerliydi.Her şeyden şikâyet eden şımarık ruhlar,böylesi bir imtihanla yüz göz olmadıklarından bu haldelerdi.Kıymet bilmeyen kalpler ne bilsindi ki zaten varlığı,yokluğu ve asıl yalnızlığı…Yalnızlık dillere pelesenk olmuş basit bir söz değildi,onu yaşamak gerekirdi.
Tıpkı İlhan Bey gibi…”