Ben yabancı kitapları okurken büyük bir problem yaşıyorum. Problem şu ki; isimler. Özellikle de rus klasiklerini okurken bu daha fazla hissedilir oluyor. Karamazov kardeşleri iki kere bıraktım. Böyle bir baş yapıtın bir cümlesini bile kaçırmak istemiyorum.
Bu kitaba da başlarken bu sıkıntıyı yaşayacağım diye çok üzüldüm ve biraz sabır dedim devam ettim. Yazar öyle güzel anlatıyordu ki sanki sesimi duydu ve okurken kimdi bu, hangisiydi diyorken bana tekrar hatırlattı kahramanları. Eğer benim gibi bir probleminiz varsa biraz sabredin üstesinden geleceksiniz.
Kitaba gelince, ilk kez cilt halinde yazılan bir kitabı okuyorum. Kafanızda o kadar farklı şeyler canlandırıyor ki bir bölümü okurken acaba diğerleri ne yapıyor şuan, o olay ne olacak diye düşünmeden edemiyorsunuz.
Yolda yürürken birden aklınıza geliyor. Gregor niye böyle yaptın? Ben de olsam belki aynısını yaparım diyorsunuz. Natalya nasıl biri ki diye düşünmeden edemiyorsunuz. Natalya'nın yaptıkları doğru ise Aksinya yanlışların içinde yüzüyor olması gerekir ki Aksinya'yı da suçlayamıyorsunuz. Hele Panteleymon var Gregor'un diğer aile üyeleri var komşular var ki onlara girmeyeceğim:)
Köyün bütün evlerinde dolaşmaya başladıktan sonra diğer köylere geçiyorsunuz. Her bir eve girip çıkıyorsunuz. Sonra savaşa gidiyorsunuz. Var mıdır sizi okurken her yerde dolaştırabilecek, her yerde kendinizden bir şeyler bulmanızı sağlayacak herkesin haklı yanlarının olabileceğini düşünderecek bir hikaye?
Okuyun derim...
Kitabı okumadan önce filmini izlemiştim. Filmi bu kadar kötü olan bir kitap daha yoktur herhalde. Bu yüzden kitabın puanının veya anlatılanların abartıldığını düşünüyordum. Kitaba başlayana kadar...
Coğrafya kaderdi. İki kelimelik bir cümle bu kadar çok şey anlatabilirdi.
En inançsız olanlarımız bile çaresiz iken bir yerlere tutunma, bir şeylere inanma ihtiyacı duyar mıydı?
Kadınların yok sayıldığı bir toplumda bir kadını sevmek ona değer vermek nasıl olabilirdi?
Sevilen kadının, değer gören kadının sevgisi nasıl tarif edilebilirdi?
Sadece göz yaşları ile mi ?
Ben kitap okurken hiç ağlamadım. Bu kitabı elime aldım okumaya başladım. İlk sayfalarda istemsizce gözlerimden süzüldü yaş. Çok uzun zamandır bulunduğum toplumdan gurur duymamıştım.
Ne mutlu Türk'üm diyene!
Bu cümle nereden gelmiş nerelere dayanıyor çok iyi anladım.
Hangi zaman diliminde, nerede yaşamak istersin sorusu vardır ya bu soruya cevabım kesin ve net olarak Atatürk zamanında Türkiye'de yaşamak isterim diyorum. Öyle bir eser işte...
Mustafa KemalYılmaz Özdil · Kırmızı Kedi Yayınevi · 201814bin okunma
Zeldaaa. Çocuksu, narin, şımarık ruhunun altına nasıl sığdırdın bu aşkı ?
Sıradan bir hayat, sıradan bir koca, azımsanmayacak kadar rahat bir hayat mı, maceralarla dolu gerçek bir aşk, gerçek bir aldatma, gerçek bir sevgi, bazen az bazen çok para mı?
Zelda; her şeyinle iyiydin. Her şeyinle güzeldin.
Polisiye,gerilim seven kitap okurların sonuna kadar tat alacağını düşünüyorum. Kitapda ismi geçen yerleri internetten aratırsanız bir çok özel ve güzel yerler görebilirsiniz.
