Dışa vurulmak istenen bir duygunun, muhatap olacak kişinin duyguyu değersizleştirme ve normalize etme davranışları ve hatta ciddiye almayıp gülünç karşılama halleri nedeni ile olduğu yerde sessizce bırakılması hakiki bir istenç gerektirir.
"İnsanlardan ümidini kesmeyi çoktan kabullenmiş, yüzünü sanata, bilime ve felsefeye yöneltmiş bu onun muradı olmuş, böylesi murada erişmek hem soylu hem de ulaşılması daha mümkün olanmış."
Yüksek tereddüt yaratan bir soru... Şu fani hayatta karşısındaki insanlara değer yükleyip karşılığında vefa gören kaç kişi veya kişicik var? Alın size açıklığa kavuşamayacak büyük bir merak konusu...