İnsanın hiç bir şeye gücü yetmediği anlar olur.. O zaman yapılabilecek tek şey dua etmektir.
İnsan hiç bir zaman gerektiği kadar yalnız kalamaz bayım. Hiç bir zaman.
Bu kabusun bir yerde sonu olmalıydı.
Ne yaparsanız yapınız güneş yarın sabah doğacaktır.
Alay etmiyorum. Siz anlamıyorsunuz, hepsi o kadar... Aslında anlayacak bir şey de yok ve bütün sıkıntı da işte bundan doğuyor. Ama inanın, bana sizin için... Neyse, her şeyi anlamamak daha iyi... Bütün bunların bir düş olabileceğini aklınıza hiç getirdiniz mi?
Ölüm de olmazsa, Tanrı’nın silah olarak neyi kalırdı?