Sabitlenmiş gönderi
"... öylesine güzel bir gökyüzünün altında bu kadar kötü insan nasıl yaşayabiliyordu?"
Reader Follow Recommendations
Samimi dostluk bir anda doğmaz; aşk ateşi gönülde her istediğin zaman yanmaz.
Sayfa 70
İyinin gidip kötünün geldiği şu içinde yaşadığımız zamana ne demeli öyleyse?
Sayfa 33
Senin elin kırık ise, kesilmiş ellere bak! Bir gözün yoksa, iki gözü de olmayan âmâlara bak!
Sayfa 40
Gururu bırak, aczini anla, mâlikini tanı, vazîfeni bil, dünyaya ne için geldiğini öğren.
Sayfa 17
Senin hastalığın sana dert değil, belki bir nev'i dermandır. Çünkü; ömür bir sermayedir gidiyor. Meyvesi bulunmazsa zâyi olur.
Sayfa 8
Ey kör! Aç gözünü de düşlerden uyan. Simurg'u göremesen de bari küçük bir serçeyi gör. Kaf Dağına varamasan bile hiç olmazsa evinden çıkıp kırlara açıl; böcekleri, kuşları, çiçekleri ve tepeleri seyret. Bırak dünyanın haritasını yapmayı! Daha hayattayken bir taşı bir taşın üstüne koy. Gülleri ve bülbülleri göremeyip gün boyu evinde oturan adam Dünyanın kendisini hiç görebilir mi?
Sayfa 21
Ben bu dünyaya bilmek için geldim.
Benim için kutsal bir şey varsa o da bilgidir, gerek bu dünyanın, gerekse öte dünyanın bilgisi. Bu yüzden öğrendiklerimi akıl terazisinde tartıp doğru olup olmadıklarına bakarım.
Sayfa 122
Bu dünyada insanların korktuğu tek şey öğrenmekti. Acıyı, susuzluğu, açlığı ve üzüntüyü öğrenmek onların uykularını kaçırıyor, bu yüzden daha rahat döşeklere, daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara sığınıyorlardı.
Sayfa 90
Kolay elde edilmiş bir saadet mi, yoksa insanı yücelten ıstırap mı daha iyidir? Evet, hangisi daha iyi?
Sayfa 137
İnsanoğlu aptal değilse bile, dehşetli ölçüde nankördür. Nankörün nankörü!
Sayfa 32