Cengiz Aytmatov'un okuduğum ilk kitabı ve bundan sonra okuyabildiğim kadar çok kitabını okuyacağım.Kitapta adı geçmeyen bir çocuğun düş dünyası ve dedesiyle, çantasıyla, dürbünüyle olan arkadaşlığını görmekteyiz. Isık-Göl'ün kenarında beyaz gemiyi bekliyor sürekli.O gemide babası var.Hayalinde balık olduğunu görüyor, yüzgeçleri olan.Çocuk babası ve annesi tarafından terk edilmiş, dedesiyle bir dağ köyünde yaşamaktadır.Mümin dede çok iyi bir insandır ancak ondaki iyilik pasif iyiliktir.Kötülüğe karşı durmaz.Damadı Orozkul kızı Bekey'i döver, kendisine ağıza alınmayacak hakaretler eder, aşağılar ama o buna tepki göstermez.Mümin dede çocuğa Kırgız masallarını, efsanelerini, Maral Ana'yı anlatır.Çocuk için bunlar kutsal değerler haline gelir. Marallar artık dağlarda pek görülmezler ama çocuk sürekli hayal eder.Bu çocuk hepimiziz aslında, içimizdeki, kalbimizdeki çocuk saflığı, çocuk iyiliği, masumiyeti..Umarım onu koruyabilir, o saf tohumdan yetiştirebiliriz insanlığımızı..Kitapta Kırgız Kültürü'nü çok güzel yansıtmış, adeta görüyor gibi, anlattığı görüntüler karşınızdaymış gibi hatta bahsettiği kokuları o an duyuyormuşsunuz gibi.. Sanki hikayenin geçtiği yıllara gidiyorsunuz gözünüzün kanlı canlı izliyorsunuz..
Çok fazla tavsiye ediyorum...
