Hayvanlarda vefa var, sadakat var, merhamet var,
İhanet yok, nankörlük yok,
Hile hurda, yalan dolan, çalma çırpma yok, yok efendimiz.
Duygusuz, kalpsiz değiliz,
Biz kimseyi tutsak etmeyiz,
Biz kimseye bıçak çekmeyiz,
Hiçbir canlıyı boğmayız, boğazından kesmeyiz.
Topumuz tüfeğimiz yok, yok efendimiz.
.
Hakaret ve küfür objesi olarak diline dolayıp
"Aşk, bir bedende iki kişi."
“Ey aşk...! bir mucize gerçekleştir şimdi
Şapkandan bir kumru havalansın
Bana öyle büyük ki bu kalp,
Gelsin yüreğime yuvalansın”
Kitabı okurken sımsıcak bir yürek buldum. Yaşam kavgasının molalarında, sıcacık bir poğaça, buğusu üstünde demli bir çay, sevgi ve vefayla beslenmiş hoş bir muhabbet, zifiri
Vitamin eksikliği diyoruz vitamin alıyoruz.
Ya insani değer eksikliklerimiz için ne yapıyoruz?
Mesela, bende tevazu, hoşgörü, empati eksikliği var deyip çare arayan var mı?
Merhamet eksikliği var, neden ben vicdanlı birisi değilim diye doktora giden var mı?
Hiç doktor kapısı çaldınız mı, neden aşırı kibirliyim diye?
.
mesela,
-İnsan kinlendikçe, kibirlendikçe kirlenir.-
.
-İnsan yanınızı aç bırakmayın, besleyin.-
Bedeni beslemek kadar ruhu da vicdanı da beslemek gerekir
-Ömrümün yarısını insan olmak için,
diğer yarısını da insan kalmak için harcadım.-
İnsanlar arasında kendini bilenler, şu üç vasfa sahip olanlardır:
1. Rüzgârı bile incitmeyenler,
2. Kendi ad ve sıfatlarını söylemekten edeb edenler,
3. Hâlık’ın mahlûkuna merhamet ve şefkat ile nazar edenler.
Hâsılı incitmeme ve incinmeme hususunda kalbî seviyemiz: “Seni öldürmeye gelen sende hayat bulsun.” düstûrunu gerçekleştirebilecek bir kıvamda olmalıdır.
Cenâb-ı Hak, bu yüksek hâli, yâni ince, zarif ve rakik bir gönle sahip olabilmeyi cümlemize ihsân buyursun. Âmîn…