Sesime cevap verecek bir ses, ruhumu onda seyredeceğim bir yüz yok. Bir insan çölünün ortasında kimsesizim.
Memetçik, Memet.
Ben bir Memet öldürdüm galiba,
bir ikindi zamanı,
Selimiye Kışlası'nda,
taş merdivende.
Elinde ekmek vardı Memedin
Memet nerde bulmuş ekmeği?
Kim bilir...
Memet sarı bıyıklıydı,
siyahtı ekmek.
Ben kırmızı kuşağımı çözerek
(dört kulaç
ışıl
Sayfa 53
Kurtulanların arasından dünyayı eski haline döndürmeye çabalayanlar da çıkacaktır , buna inanıyorum çünkü biliyorum ki , iyilik kötülükten , merhamet ise nefretten daha güçlü .
Utansın, utanması gereken! Kahhar olan Tanrı yok etsin zalimleri kendi akıllı silahlarıyla. Ve yüreğinde en ufak bir insanlık kıpırtısı taşıyan ,sıksın yumruğunu,sıksın dişlerini. Lanetlesin dünyanın bu küstah ve kan içici efendilerini. Bu ayaktakımını bu terör devletlerini ...
"Hiç şüphe yok ki merhamet dolu bakışlar,bu küçüğün elem dolu kalbine ilaçtan daha fazla deva oluyordu."
Kimseye şifa verecek takatim yok, vicdan ve merhamet açısından kimseden üstün değilim. Bana şifa verecek her hikmetin, bir inci avcısı gibi peşinde olmakla tamamlanıyor ömrüm.
Sayfa 11
“ Kurtulanların arasından dünyayı eski haline döndürmeye çabalayanlar da çıkacaktır, buna inanıyorum çünkü biliyorum ki, iyilik kötülükten, merhamet ise nefretten daha güçlü. “
Modern İnsan
Söz konusu yeni insan, ağaçları korur ama ormanları yok eder. Çevre bilinci vardır ama dünyayı çöpe çevirir. Hayvanseverdir hepsi ama giyme ve yeme biçimi için hayvanların kullanılmasına ses çıkarmaz. Annesine merhamet göstermez ama cesur bir kadın hakları savunucusu olur. Evinde çocuk büyütme yerine bir hayvan büyütmeyi daha anlamlı bulur. Bir öğretmen olarak kendi çocuğunu azarlar, öğrencisine sevgi gösterisi sunar. Çünkü görüneni tahrip ve tahrif etmiştir. Kendini görüntü ile kandırır. Sürekli görüntü üretmek zorundadır. Hakkı ve hakikati hatırlatan tüm mekanları maketleştirerek, müzeleştirerek, ışıklandırarak, çelikleştirerek, betonlaştırarak yok eder. Dünyayı merkeze aldığı vehmiyle onu çevre haline getiren bir zihniyetin dünya dahil her şeyi maketleştirme çabasıdır bu.
İnsanın taş yemeye ihtiyacı yok diyorsun. Öyleyse şunu düşün: İnsanın ihtiyacı olandan fazlasını elinde tutması kendisi için taş gibidir. Bu yalnız mallar, servet, güç gibi nesnelerde geçerli değil. Merhamet, şefkat, tevazu gibi şeyler için de böyle. Bilgi için de böyle. Eğer herhangi bir şey insanların istifadesine açıksa ancak istifade edildiği kadar o "şey" olur, o şeyden istifade edilmezse artık o taştır ve gerçekten onu istifadeye konu etmeksizin kullananlar taş yemiş olurlar. Sana yaramıyorsa bırak başkasına yarasın. Sana yaramadığı halde sende olan hem senin hem başkasının aleyhinedir. Taşları yeme, taşları yemek yasak."
Sayfa 316 - Tam İstiklal Yayıncılık OrtaklığıKitabı okudu
