Görmek tabiata tahakküm etmektir. Dış dünya, ne kadar düşman unsurlarla dolup taşarsa taşsın, zekamızın gözbebeklerimizden boşalan seyyalesiyle ehlileşmeye, mutileşmeye mahkumdur. Hayatımız bakışlarımızdan maddeye işler: madde bizimdir. Tabiatla ebedi bir vuslat içinde yaşayabiliriz. Her bakış dış dünyaya atılan bir kementtir. Mekan canavarı, bütün buutlarıyla ehlileşiverir. Gören, hangi hakla yalnızlıktan şikayet edebilir? Mevsimler bütün işveleriyle emrinde, renkler bütün cilveleriyle hizmetindedir. Yıldızlar onun için doğar, çiçekler onun için abideleşir, güneş, kuşların kanadında, onun için, alaimisemanın bütün nüanslarına geçit resmi yaptırır. Şehrin bütün kadınları onun için giyinip süslenir. Çocukların tebessümü onun içindir.
Cemil Meriç - Jurnal
Bu Kitap Şu Tecellîden Doğdu
Rüya gördüm, çağların duvarı uzuyordu
Önümde. Granitle etten bir yığındı bu.
Bağrına uğultusu sinmişti milyonların
Endişeden kaskatı kesilen o duvarın.
Loş oyuklarda vahşi gözler parıldıyordu,
Yığınlar, kabartmalar, nakışlar oynuyordu,
Zaman zaman önümde açılıyordu duvar.
Yeşimden somakiden ve altından saraylar:
Uluların, bahtiyarların
"Görmek yaşamaktır,vuslattır.Her bakış, dış dünyaya atılan bir kementtir,bir kucaklayıştır,bir busedir her bakış.Gözbebeklerimizden fışkıran her seyyale mekan canavarını bir anda ehlileştirir.Görmek sahip olmaktır.Gören hangi hakla yalnızlıktan şikayet edebilir?
Mevsimler işveleriyle emrindedir,renkler bütün cilveleriyle hizmetindedir.Çiçekler onun için açar,şafak onun için parıldar.
Gutenberg matbaayı onun için icat etmiştir.Hugo ,o okusun diye yazmıştır şiirlerini.."
{Cemil Meriç}