Cumhuriyet'i biz kurduk
onu yükseltecek ve yaşatacak sizsiniz
Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını rahmetle anıyoruz. Cumhuriyetimizin 100. yılını kutluyoruz. Mutluyuz ve umutluyuz🇹🇷
“şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. acı, ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi. acı, insanın birlikte ölmesi gereken, kollarda en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.”
bütün bu karanlığın içinde bir ses, bir umut ışığı aramak aptallık mıdır bilmiyorum, bir işaret beklemek asıl aptallıktır belki de. Yüreğimin ortasında koskoca bir ateş, harlanıyor durmadan. Hiçbir an dinmiyor, uyutmuyor, yedirmiyor, yaşatmıyor da. çürümüş bir bedenim sadece.
Okur Takip Önerileri
Bu hayata mutlu olmak için gelmediğimi anladığım ve bunu kabullenmeye başladığım bir süreçteyim.
“Körfezdeki dalgın suya bir bak, göreceksin
Geçmiş gecelerden biri durmakta derinde
Mehtâb... iri güller... ve senin en güzel aksin...
Velhâsıl o rüya duruyor yerli yerinde.”
— Yahya Kemâl
“son kez olur bazı şeyler, kimse anlayamaz. son defa geçilir bir yoldan. son defa görülür bir yüz. son defa duyulur bir ses. son defa sevilir biri...”
“unutmak lazımdı; bir kiri üzerinden atar gibi unutmak.”
• hikayeler | ahmet hamdi tanpınar
Yağmur yağıyor
Ve bazı tahtalar vardır suyun içinde gürül gürül yanan...
Siz bilmezsiniz; size anlatmak da istemem
"...tabutumun üstünde zar atıyorlar
cebimdeki adreslerden umut kalmamıştır,
toprağa sokulduğum zaman çapa vuran adamlar
denize yaklaşınca kumlar ve çakıl taşları
geçmiş günlerimi aşağılamaktadır..."
— İsmet Özel
Çok karışığım. Bir yanım olabildiğince huzursuz ve yorgun. Diğer yanım mucizelere ve düşlerin gerçek olabileceğine halen inanıyor ve heyecanını koruyor. Bu iki yan arasında ben, eziliyorum.
Frida Kahlo
Yediğim yemekten içtiğim sudan utanıyorum. Her şey çok fazla, nefes almaktan bile utanıyorum.
İçine girdiğim bu çıkmazdan nasıl çıkacağımı bilmiyorum. Her şeyimi kaybettim. Duygularım öldü, ruhum çekiliyor.