İᏒᏋᎷ ᏕᏁᎶᏝ
@merisngl
Bu metin İngilizce dilinden otomatik olarak çevirilmiştir. Orjinali Göster
ℬ𝓊𝓉𝓊𝓃 𝒾𝓃𝓈𝒶𝓃𝓁𝒶𝓇 𝒶𝓎𝓃𝒾 𝒹𝒾𝓁𝒹ℯ ℊ𝓊𝓁𝓊𝓂𝓈ℯ𝓇... :)
Tekirdağ
15 okur puanı
Mayıs 2022 tarihinde katıldı
İᏒᏋᎷ ᏕᏁᎶᏝ tekrar paylaştı.
Oğuz Atay veya Yaşar Kemal, İngiltere ya da Rusya'da doğsaydı muhtemelen dünyanın en büyük yazarlarından biri olurdu. Türkiye'nin sorunu da bu: Sınırları çok kalın, geçemiyorsun, yayılamıyorsun.
Hasretinden Prangalar Eskittim
Seni, anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.
Ard-arda kaç zemheri,
Gün Eksilmesin Penceremden
Ne doğan güne hükmüm geçer,
Ne halden anlayan bulunur;
Ah aklımdan ölümüm geçer;
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.
Ve gönül Tanrısına der ki:
- Pervam yok verdiğin elemden;
Her mihnet kabulüm, yeter ki
Gün eksilmesin penceremden!
04:00
Cahit Sıtkı Tarancı
Okur Takip Önerileri
Birinin ilk halini özlemek;
Birinin ilk tanıdığı halini özlemeyi İlhan Berk şu dizeleriyle anlatmış:
İlk iki dakika kocaman bir yüreği var sanırsın. Sonra bir ömür o yürekte, ilk iki dakikayı ararsın.
Kimsenin sahip olmadığı, olamayacağı bir şeye sahipsin; Kendine... Senin sesin, senin aklın, senin hikâyen, senin bakış açın? Öyleyse yaz, çiz, yarat, eğlen, dans et. Ve yalnızca senin yaşayabileceğin, yalnızca senin sahip olabileceğin o hayatı yaşa.
Neil Gaiman
Hiç evlenmemiş ve çocuğu olmayan Franz Kafka, Berlin'de bir parkta yürürken, çok sevdiği oyuncak bebeğini kaybettiği için ağlayan küçük bir kız çocuğuyla tanışır. Kafka, çocukla birlikte bebeği uzun süre arar ve başarısız olur. Ertesi gün onunla, bebeğini aramak için yeniden buluşmak istediğini söyler. Fakat yine bebeği bulamazlar. Kafka, kıza bebek tarafından yazılmış bir mektup verir. Mektupta "Lütfen ağlama, dünyayı görmek için bir geziye çıktım. Sana maceralarım hakkında yazacağım", diyordu. Böylece, Kafka'nın yaşamının sonuna kadar devam edecek bir hikâye başlar. Kafka, küçük kızla her buluşmasında bebeğin maceralarının yazılmış olduğu mektupları okur ve akabinde çocuğun çok mutlu olduğunu görür. Kafka, Berlin'e dönmeden önce oyuncak dükkanına uğrar ve bir tane bebek satın alır. Daha sonra kız çocuğu ile buluşmaya gider. Bebeği çocuğa uzatır. "Ama hiç bebeğime benzemiyor," der kız. Kafka, bebeğin yazdığı bir başka mektubu çocuğa verir: Mektupta "Seyahatlerim beni değiştirdi." yazmaktadır. Küçük kız yeni bebeği kucaklar ve onunla mutlu bir şekilde evine gider. Bir yıl sonra Kafka ölür. Yıllar sonra, bir yetişkin olan kız, bebeğin içinde bir mektup bulur. Mektupta şöyle yazmaktadır:
"Sevdiğin her şey muhtemelen kaybolacak, ama sonunda sevgi başka bir şekilde geri dönecek."
ᵏⁱᵐ ᵈᵃʰᵃ ᵗᵉᵐⁱᶻ?
Üstü başı parlayanmı mı?
Yalan konuşmayıp yüreği ışıldayan mı?
ᵏⁱᵐ ᵈᵒˢᵗ?
Yarabandı yapıştıran mı?
Yaraları öğrenmeye çalışan mı ?
ʰᵃⁿᵍⁱˢⁱ ᵍᵉʳᶜᵉᵏ?
Ölüm mü ?
Yaşam mı ?
Diyebilirsin ki,
bir insanı fotoğraflarından ve hakkındaki haberlerden ne kadar tanıyabilirsin? Haklısın. Belkide çok az ...O zaman şöyle demeliyim :
Seni az tanıyorum...AZ... Sende fark ettin mi ? Az dediğin küçücük bir kelime. Sadece A ve Z sadece iki harf. Ama aralarında koca bir alfabe var o alfabeyle yazılmış onbinlerce kelime ve yüzbinlerce cümle var. Sana söylemek isteyipte yazamadığım sözler bile o iki harfin arasında. Biri başlangıç, diğeri son Ama sanki birbirileri için yaratılmışlar. Yan yana gelip de birlikte okunmak için. Aralarındaki her harfi teker teker aşıp birbirlerine kavuşmuş gibiler.
Senin ve benim gibi...
