Bu zamana kadar okumamış olduğuma pişman olduğun yegane kitaptır kendisi. Gerek akıcı anlatımı,gerek pek çok konunun bir arada ele alınışı romanı sürükleyici hale getirmiş. Kitabın döndüğü düşsel çevre özelliğinden dolayı sürekli barındırdığı fantastik ögeler anlatımı kuvvetlendirmiş. İhsan Oktay’ın okuduğum ilk kitabı ve karakterlerin duygularını,o an yaşadıklarını hissettirmekte gerçekten çok iyi. Hınzıryedi ile İstanbul sokaklarını gezdim,Bünyamin’in parçalanan yüzünün acısını yaşadım,Ebrehe ile umutlara tutundum. Kitapta her karakter çok yönlü alınmış. İyiler kötü,kötüler iyi şeyler yapabilmektedir. Postmodern olmasına rağmen gerçekçi özelliklere de sıkça yer vermiştir. Kitaptaki en ana karakter tüm karakterlerle yolu kesişen Bünyamin. Fakat dünyayı düşlerinde yöneten Uzun İhsan.. hangisi daha önemli karar veremedim. Eğer kitapta bir karakter olsaydım Uzun İhsan olmak isterdim. Çünkü her zaman cesareti kendimizde bulamıyoruz fakat, düşlerimizde dünyayı gezmek harika olurdu.