Ama Tanrı onun daha fazla konuşmasına fırsat vermedi. Işıl ışıl gözlerini Knulp'a dikip, "Yeter artık!" dedi. "Lisabeth'e çok acı çektirdin, bu böyle. Ama pek iyi biliyorsun ki, o kötülükten çok sevgi ve yakınlık gördü senden, sana bir an bile kızıp darılayım demedi. Hala bütün bunların ne anlama geldiğini görmüyor musun koca çocuk?
Her gittiğin yere biraz çocuk sersemliği ve çocuk gülüşü taşıyıp götürmen için haylaz ve göçebe bir olman gerektiğini anlamadın mı daha? Dört bir tarafta insanlar seni biraz sevsinler, sana biraz takılsınlar, sana biraz minnettarlık duysunlar diye?"