Kitap günlüğüm

235 syf.
10/10 puan verdi
Reklam
Gerçekten ihtiyaç duyduğunuz şey, hayata yönelik tutumu uzun değişmesidir. Kendimizin de bunu öğrenmesi ve dahası umutsuz insanlara hayattan ne beklediğimizin önemi olmadığını, önemli olanın hayatın bizden ne beklediği olduğunu öğretmemiz gerekir. Hayatın anlamını sorup durmak yerine bir gül kendimizi her gün ve her saat yaşam tarafından sınanan insanlar olarak düşünmemiz gerekir. Cevabımız sözle ve meditasyonla değil, doğru eylem ve doğru tavırla olmalıdır. Hayat nihai olarak sorunlara yönelik doğru cevaplar bulmak ve her bireyin sürekli karşısına çıkardığı görevleri tamamlamaktır.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Aklım bir düşünceye takıldı: hayatımda ilk defa bir gün birçok ozanın söylediği, onca düşünürün nihai bilgelik olarak öne sürdüğü hakikati gördüm. Hakikat şuydu; sevgi, insanın ulaşabileceği en yüksek ve en büyük hedefi. O anda, insan şiirinin, insan düşünce ve inancının ayırt ettiği en büyük sırra haiz oldum: İnsanın kurtuluşu sevgiyle ve sevgidedir. Elinde hiçbir şey kalmamış bir insanın dahi, kısacık bir an için bile olsa, sevdiğine ilişkin düşüncelerden nasıl mutluluk duyabileceğini anladım.
Tren düdüğünün tıpkı yok edilişine taşıdığı mutsuz yükün yardım çığlığına benzer ürkütücü bir sesi vardı. Derken tren yavaşladı, belli ki bir istasyona yaklaşmıştı. Aniden kaygılı yolculardan bir çığlık yükseldi. “Tabelaya bakın, Auschwitz!” Herkesin kalbi bir an için durdu. Auschwitz İsmi tek başına dehşet verici olan her şey demekti: gazlı odaları, fırınlar, katliamlar… Tren yavaşça, neredeyse tereddüt eder gibi yolcularını bu korkunç gerçekten mümkün olduğunca korumak istercesine hareket etti: Auschwitz!
Reklam
Reklam
61 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.